دیوان شمس/من از عالم تو را تنها گزینم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (من از عالم تو را تنها گزینم) از مولوی |
' |
من از عالم تو را تنها گزینم | روا داری که من غمگین نشینم | |
دل من چون قلم اندر کف توست | ز توست ار شادمان وگر حزینم | |
بجز آنچ تو خواهی من چه باشم | بجز آنچ نمایی من چه بینم | |
گه از من خار رویانی گهی گل | گهی گل بویم و گه خار چینم | |
مرا تو چون چنان داری چنانم | مرا تو چون چنین خواهی چنینم | |
در آن خمی که دل را رنگ بخشی | چه باشم من چه باشد مهر و کینم | |
تو بودی اول و آخر تو باشی | تو به کن آخرم از اولینم | |
چو تو پنهان شوی از اهل کفرم | چو تو پیدا شوی از اهل دینم | |
بجز چیزی که دادی من چه دارم | چه می جویی ز جیب و آستینم |