دیوان بیدل شیرازی/هزار حلقه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
چتر زرّین | هزار حلقه از بیدل شیرازی |
خوف رقیب |
دیوان بیدل شیرازی |
ای زلف یار نافۀ چین یا که عنبری | یا بوی خوش بر آتش یا دود مجمری | |
یا افعی سیاه که برکنج خفته ای | یا سنبل تری که بو رسته ز آذری | |
که همچو اژدری که بدم در کشیده ماه | که سایبان پرتو خورشید انوری | |
گر جادویی نه کار تو روز از تو شب چراست | ور خود نه شب روی دل مردم چه میبری | |
هر دم بصورت دگر آیی بچشم خلق | افسون نموده اند ترا یا افسونگری | |
از آتشت گزند نباشد از آب هم | مرغابیی ندانم یا خود سمندری | |
با دین چو دشمنی است ترا گر نه هندویی | داری دل سیاه چرا گر نه کافری | |
گر کافری بهشت چرا گشته جای تو | ور هندویی چگونه نگهبان کوثری | |
آتش پرست گر که نه چون مغان همی | بر روی آتشین ز چه رو سجده آوری | |
ور عقرب از قمر برود خود شگفت نیست | باشد عجب که عقربی و در قمر روی | |
دام دلی گهی و گه دام بیفکنی | گاهی چو حلقۀ زرهی گه زره گری | |
داری هزار حلقه و هر حلقه صد کمند | هم دل ز خلق میبری و هم دلاوری | |
هر حلقه ات پناه دلی گشته گوییا | زنجیر عدل پادشه هفت کشوری | |
شاهنشه زمانه محمد شه آنکه نیست | چون او به روزگار دگر عدل گستری |
***