خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای نغمهی خوشت دم داود را شعار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ای نغمهی خوشت دم داود را شعار) از خواجوی کرمانی |
' |
ای نغمهی خوشت دم داود را شعار | وی عندلیب را نفست کرده شرمسار | |
انفاس روح بخش تو جانرا حیات بخش | و اعجاز عیسوی ز دمت گشته آشکار | |
دستانسرای گلشن روحانیون ز شوق | بردارد از نوای خوشت نغمهی هزار | |
وین چرخ چرخ زن ز سماع تو هر زمان | چون صوفیان بچرخ درآید هزار بار | |
ای بس که بلبل سحر از شوق نغمهات | بر سر زند بسان مگس دست اضطرار | |
مرغ چمن که رود زن بزم گلشنست | پر میزند ز شوق تو بر طرف جویبار | |
با لحن دلفریب تو هنگام صبحدم | بر عندلیب قهقهه زد کبک کوهسار | |
قولت چو با عمل بفروداشت میرسد | بر گو غزل ترانه ازین بیشتر میار | |
بلبل ز بام و زیر تو با نغمههای زیر | خواجو بزیر بام تو با نالهای زار |