تفاوت میان نسخه‌های «حافظ (غزلیات)/منم که گوشه میخانه خانقاه من است»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
| + | {{شعر}} | ||
{{ب|منم که گوشهٔ میخانه خانقاه من است|دعایِ پیر مُغان، وِرد صبحگاه من است}} | {{ب|منم که گوشهٔ میخانه خانقاه من است|دعایِ پیر مُغان، وِرد صبحگاه من است}} | ||
{{ب|گَرَم ترانهٔ چنگ، صبوح نیست چه باک؟|نوای من به سحر، آه عَُذرخواه من است}} | {{ب|گَرَم ترانهٔ چنگ، صبوح نیست چه باک؟|نوای من به سحر، آه عَُذرخواه من است}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۲۰
| ' | حافظ (غزلیات) (منم که گوشه میخانه خانقاه من است) از حافظ |
' |
| منم که گوشهٔ میخانه خانقاه من است | دعایِ پیر مُغان، وِرد صبحگاه من است | |
| گَرَم ترانهٔ چنگ، صبوح نیست چه باک؟ | نوای من به سحر، آه عَُذرخواه من است | |
| ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله | گدایِ خاکِ درِ دوست، پادشاه من است | |
| غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست | جز این خیال ندارم؛ خدا گواه من است | |
| مگر به تیغ اَجَل خیمه برکَنم ور نی | رَمیدن از در دولت نه رسم و راه من است | |
| از آن زمان که بر این آستان نهادم روی | فرازِ مسندِ خورشید تکیه‌گاه من است | |
| گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ | تو در طریق ادب باش و گو: «گناه من است» |