حافظ (غزلیات)/رواق منظر چشم من آشیانه توست

'

حافظ (غزلیات) (رواق منظر چشم من آشیانه توست) از حافظ

'

رَواقِ مَنظَرِ چَشمِ من، آشیانه‌ی توست		کرم نما و فرود‌آ، که خانه، خانه‌ی توست
به لطف خال و خط، از عارفان ربودی دل		لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه‌ی توست
دلت به وصل گل، ای بلبل صبا، خوش باد		که در چمن، همه گُلبانگ عاشقانه‌ی توست
علاج ضعف دل ما به لب حَوالت کن		که این مُفرّح یاقوت در خزانه‌ی توست
به تن مُقصرم از دولتِ مُلازِمتت		ولی خلاصه‌ی جان خاک آستانه‌ی توست
من آن نی‌ام که دهم نقد دل به هر شوخی		درِ خزانه به مُهر تو و نشانه‌ی توست
تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار		که تُوسنی چو فَلَک، رام تازیانه توست
چه جای من؟ که بِلَغزَد سِپِهر شُعبده باز		از این حِیَل که در اَنبانه‌ی بهانه‌ی توست
سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد		که شعر حافظ شیرین سخن ترانه‌ی توست