بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در باریابی نمایندگان مجلس شورای ملی دی ماه ۱۳۲۹
| سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | تصمیمهای مجلس |
یکی دو مرتبه با رئیس مجلس شورای ملی راجع به موضوعات و جریانهای اخیر صحبتهایی کردهبودم که ایشان هم به نوبه خود آقایان نمایندگان را در جریان گذاشتهاند. خواستم خودم نیز از نزدیک بار دیگر با آقایان قدری صحبت کنم تا در این موقع که سرنوشت دنیا معین میشود، ما هم آنچه به نظرمان میرسد با توجه به اوضاع و احوال دنیا نسبت به کارهای خودمان بتوانیم تصمیماتی اتخاذ کرده و رویهای در پیش گیریم که به صلاح مملکت و مردم باشد.
به طوری که آقایان اطلاع دارند، تمام ممالک دنیا با سرعت عجیب مشغول تسلیحات هستند تا اگر خدای نکرده جنگی در دنیا رخ دهد، بتوانند منافع خودشان را حفظ کنند.
سازمان ملل متحدی نیز وجود دارد که ایران هم عضو آن است. از زمان تشکیل خود این سازمان تا به حال گاهی قدرت داشته و زمانی هم در حال ضعف بودهاست. وضع امروز سازمان طوری دیگری است و با مشکلاتی روبهرو است که امیدوارم مرتفع شود.
ما در عین اینکه کاملاً طرفدار بقای صلح در عالم هستیم و از هیچ گونه مجاهدتی در این زمینه خودداری نداریم، به نمایندگی خودمان در سازمان ملل دستور اکید دادیم که از هر نوع مجاهدتی که لازم است در اجرای معنویات صلحطلبانه ما فروگذار ننمایند، ما الزام داریم که سرحدات خود را از حیث قوای نظامی مجهز کنیم. همچنین در مورد جنبه داخلی بکوشیم تا اوضاع مردم در رفاه و آسایش باشد و اکثریت مردم خوشبخت باشند.
من از چند سال پیش همیشه با آقایان صحبت و عموم مردم را دعوت نمودهام که باید در مملکت عدالت اجتماعی برقرار شود، زیرا تا اکثریت مردم خوشبخت نشود، ما نمیتوانیم اوضاع کشور را تثبیت کنیم. راه این کار آن است که ملل دیگر دنیا میپیمایند، و هر وقت خطری پیش آید تمام اختلافات را کنار میگذارند و همه یک دل و یک جهت در راه سعادت مملکت مجاهدت میکنند.
هدفهایی که ما در پیش داریم، یکی رفع مشکلات زندگی مردم است که باید همه در این راه سعی و جدیت نماییم و دیگر هدفهای آتی است که باید کوشش کنیم عدالت اجتماعی تعمیم یابد و ثروتها تعدیل شود و کسی نباید از این موضوع هراس داشته باشد، زیرا اگر در این راه قدم برنداریم، همه از دستمان بیرون خواهدرفت.
به طور قطع باید روابط بین کارفرما و کارگر و مالک و زارع با وضع قوانین به زودی معلوم شود که لااقل این طبقه از مردم کشور از حیث معاش و مسکن و بهداشت در زحمت نباشند، و هم راجع به سایر هدفهای ملی باید برنامههای فوری تنظیم شود و راه رسیدن به مقصود تنها ایجاد یک وحدت واقعی و علاقمندی شدید است.
اگر ممکن باشد، اولاً تمام دستجات مملکت بیایند و با هم اتفاق نظر راجع به این موضوعات پیدا کنند و یا لااقل اکثریتی قوی در مجلس ایجاد شود که متشکل باشد تا در مسائل مملکتی متفقاً اظهار نظر نمایند. میگویند در مجلس اکثریت وجود دارد، کما اینکه ۹۷ نفر به دولتی رأی دادهاند، ولی مشاهده میشود که اکثریت در جریانات مجلس رویه ثابتی ندارند.
بنابراین اولین توصیه من به آقایان این است که تمام دستجات در این موقع خطیر با هم اتفاق کنند تا اکثریت ثابت به وجود بیاید. در این صورت ممکن است ما توفیق حاصل نماییم که هدفهای فوری و آنی را که بیان کردیم، تعقیب نموده و به نتیجه برسانیم.
اگر برنامه دولت را کافی میدانید، اجرای همان را جداً بخواهید و اگر مواد جدیدی به نظر میرسد، آن را تقاضا کنید تا در برنامه گنجانده شود. با رویه مثبت برای آینده قدم بردارید.
آقایان توجه دارند که وضع ما خوب نیست. مملکت ما کشوری غنی و ثروتمند است، ولی متأسفانه به واسطه نداشتن اتحاد و اتفاق در درجه اول و گاهی به واسطه تردید نتوانستهایم از این منابع استفاده نماییم و اکنون وضع مالی ما خوب نیست و مالیاتها پرداخت نمیشود. آیا شما میتوانید مملکتی را پیدا کنید که تمام مالیاتهای آن را مالیات غیرمستقیم تشکیل دهد؟
آیا میشود اشخاصی که استفادههای سرشار میبرند، مالیات خود را ندهند؟ من میبینم تمام این حرفهایی که در نه سال اخیر زدهام، متأسفانه در کشور خودمان عملی نشدهاست.
ما حق نداریم نسبت به اوضاع کشورمان بیعلاقه باشیم. ما چند صباحی هستیم و میرویم، ولی مملکت برای اعقاب ما باید بماند.
شما به بودجه مملکتی رجوع کنید: از هزارمیلیون درآمد، نهصدمیلیون مالیات غیرمستقیم است. آقایان میدانند که من در این چند سال هر چه گفتهام بدواً آن را در مورد خود عملی کردهام. چه از حیث مادی و چه در مورد فداکاری و از خود گذشتگی نسبت به ممالک. ما همگی باید چشمهای خود را باز کنیم و بدانیم که کشور در خطر است. اوضاع آشفته دنیا طوری است که مثلاً در کشور فرانسه که احزاب و دستجات سیاسی و قوی وجود دارد، وقتی منافع مملکت در خطر میافتد، تمام دستجات در مورد حفظ و بقای استقلال کشورشان متحد میشوند و مخالفت با دولت را در اصول کارهای مملکتی کنار میگذارند.
البته ما معایب زیاد داریم، ولی اگر نسبت به ممالک دیگر مقایسه کنیم، گمان نمیکنم از کشورهای مشابه خودمان معایب زیادتری داشتهباشیم.
نباید همه را خائن و دزد خواند و به مردم این طور فهماند و افکارشان را نسبت به همه بدبین کرد. ما باید در جبهه داخلی جلوی تبلیغات مخرب را بگیریم. من همیشه برای تبادل افکار و ملاقات آماده بوده و هستم و اگر نوبت نرسد که همه را تنها بپذیرم، ممکن است هر فراکسیونی جمعاً بیایند.
در پایان بیاناتم مجدداً و مؤکداً تکرار میکنم که در این موقع خطیر لازم است که حتماً یک اتفاق نظری بین تمام دستجات حاصل شود و یا اکثریتی قوی تشکیل گردد تا بتوانیم هدفهای مملکتی را پیش ببریم. اگر چنین محیطی ایجاد گردد، من فوقالعاده خوشبین خواهم بود که اوضاع مملکت و مردم رو به بهبودی رود.
تاریخ ایران به کرات نشان دادهاست که در موارد عدیده هر وقت که مملکت دچار اشکالی شده و در میان ظلمت قرار گرفته، نور رستگاری تابیده و کشور ما را نجات دادهاست. اما ما نباید به این موضوع تنها قناعت کنیم، بلکه تمام آقایان نمایندگان و عموم افراد مردم همه باید یک صدا مشعل وطنپرستی را در دست گرفته و متفقاً به سوی هدف مطلوب، یعنی حفظ استقلال و تمامیت کشور و ایجاد رفاه و سعادت جهت عموم برویم، و امیدوار باشیم که خداوند متعال هم در همه حال پشتیبان ما خواهدبود.
اگر مجموعه صحبتهایی را که من در این نه سال کردهام جمعآوری کنند، مشاهده خواهندکرد که من همیشه این تذکرات را دادهام و در مورد خودم هم هر حرفی زدهام نه تنها کردهام، بلکه از آن هم بیشتر رفتهام. من میگویم ثروتمندان باید نسبت به درآمدشان مالیات بدهند، ولی نباید سرمایهداران را همیشه دزد و خائن شمرد که سرمایه خود را بردارند و بروند. ملاحظه کنید مثلاً در انگلستان میزان مالیات بر درآمد و مالیات بر ارث چقدر است. حتی لردها چون نمیتوانند خانههای خود را اداره کنند، آنها را به دولت واگذار میکنند، چون تشخیص دادهاند که برای حفظ مملکت و حیاتشان چارهای جز این کار ندارند.