بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران هنگام گشایش آرامگاه سعدی در شیراز ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۳۱
| سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | تصمیم‌های مجلس |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران هنگام گشایش آرامگاه سعدی در شیراز ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۳۱
بسی خوشوقت و شادمانم که امروز در این سرزمین تاریخی آرامگاه استاد سخن شیخ مصلح‌الدین سعدی را که بنیادش به دستور من و کوشش و پایمردی انجمن آثار ملی نهاده شده‌است، افتتاح می‌کنم و سزاوار است که در این موقع از حسن مراقبت و اهتمامی که اعضای دانشمند انجمن آثار ملی در اجرای نیت من در انجام این خدمت فرهنگی و اجتماعی به کار برده‌اند قدردانی کرده، مسرت خاطر خود را اظهار بدارم.
خطه فارس در نظر من بیشتر از این رو شایان توجه است که گنجینه آثار باستانی و مهد شاهنشاهان بزرگ ایران است و دانشمندانی مانند حافظ و سعدی و دیگر بزرگان و استادان علم و ادب در آن جای دارند که مردم این سرزمین درس ادب و شهامت و فضایل اخلاقی را از دفتر تعلیمات آنها آموخته‌اند. اگر کالبد این نوابغ و دانشمندان در این سرزمین خفته و در خاک تیره نهفته است، روان تابناکشان در عالم معارف الهی و فضای ملکوت آسمانی طیران دارد.
سعدی هفتصد سال پیش در فارس سخن می‌گفت و قصب‌الجیب حدیث وی را هنوز جهانیان چون نیشکر می‌خورند. سعدی از گنج دانش ایران برآمده‌است و آثار گرانبهایش را هم اکنون در بازارهای معروف دنیا چون کاغذ زر می‌برند. سعدی پایه سخنرانی را بر اساسی گذاشت و حد زیبایی ادبیات پارسی را به جایی رسانید که می‌توان گفت: «حد همین بود سخندانی و زیبایی را».
ای استاد ارجمند، در جوار فضل و عنایت خداوندی خوش و شادباش که روان ادب و زبان پارسی با سخنان روح‌پرور تو همیشه زنده و گویا است.