اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه) (چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند) از اوحدی مراغه‌ای |
' |
| چو آن شیرین سخن این نامه بر خواند | در آن بیچارگی کردن فرو ماند | |
| به ننگ و نام خود لختی نظر کرد | سخن‌هایی، که بود، از دل بدر کرد | |
| غرور حسن بود اندر سر او | نمی‌شد رام طبع کافر او |