اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/به نام آنکه ما را نام بخشید

'

اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه) (به نام آنکه ما را نام بخشید) از اوحدی مراغه‌ای

'

به نام آنکه ما را نام بخشید		زبان را در فصاحت کام بخشید
به نور خود بر افروزنده‌ی دل		به نار بیدلی سوزنده‌ی دل
سر هر نامه‌ای از نام او خوش		جهان جان ز عکس جام او هوش
درود از ما، سلام از حضرت او		دمادم بر رسول و عترت او
ابوالقاسم، که شد عالم طفیلش		فلک دهلیز چاوشان خیلش