اوحدی مراغهای (غزلیات)/جان و دل را بوی وصل آن دل و جان کی رسد؟
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (جان و دل را بوی وصل آن دل و جان کی رسد؟) از اوحدی مراغهای |
' |
جان و دل را بوی وصل آن دل و جان کی رسد؟ | وین شب تنهای تاریکی به پایان کی رسد؟ | |
ای صبا، باز آمدن دورست یوسف را ز مصر | باز گو تا: بوی،پیراهن به کنعان کی رسد؟ | |
حاصل عمر گرامی از جهان دیدار اوست | من به امیدم کنون، تا فرصت آن کی رسد؟ | |
روز و شب چون گوی دستش در گریبان منست | دست من گویی: بدان گوی گریبان کی رسد؟ | |
یار نارنجی قبا را من بنیر نجات آه | تا نرنجانم شبی، در دم به درمان کی رسد؟ | |
مینویسم قصهها هر دم به خون دل، ولی | قصهی چون من گدایی پیش سلطان کی رسد؟ | |
چشم من چون دور گشت از روی گل رنگش کنون | روی من بر پای آن سرو خرامان کی رسد؟ | |
بنده فرمانم به هر چیزی که خاطر خواه اوست | گوش بر ره، چشم بر در، تا که فرمان کی رسد؟ | |
اوحدی را چند گویی: بی سر و سامان چراست؟ | زان ستمگر کار بیسامان به سامان کی رسد؟ |