اوحدی مراغهای (غزلیات)/به پیشگاه قبول ار چه کم دهد راهم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (به پیشگاه قبول ار چه کم دهد راهم) از اوحدی مراغهای |
' |
به پیشگاه قبول ار چه کم دهد راهم | هنوز دولت آن آستانه میخواهم | |
گرم کند ز جفا همچو ریسمان باریک | از آنچه هست سر سوزنی نمیکاهم | |
دلم ز مهر رخش نیم ذره کم نکند | اگر ز طیره کند همچو سایه در چاهم | |
اگر به آب وصالش طمع کند غیری | من آن طمع نپسندم، که خاک درگاهم | |
بر آه سینهی من دشمنان ببخشیدند | به گوش دوست، همانا، نمیرسد آهم | |
گر او به کار من خسته التفات کند | چه التفات نماید به دولت و جاهم؟ | |
به طوع حلقهی مهرش کشیدهام در گوش | حسود بین که: جدا میکند به اکراهم | |
اگر تو عزم سفر داری، اوحدی، امروز | مرا بهل، که گرفتار مهر آن ماهم |