اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/برین دل هر دم از هجر تو دیگر گونه خار آید

'

اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (برین دل هر دم از هجر تو دیگر گونه خار آید) از اوحدی مراغه‌ای

'

برین دل هر دم از هجر تو دیگر گونه خار آید		ولی امید می‌دارم که روزی گل به بار آید
رفیقان هر زمان گویند: عاقل باش و کاری کن		خود از آشفته‌ای چون من نمیدانم چه کار آید؟
ز تیر خسروان مجروح گردند آهوان، لیکن		بدین قوت نپندارم که زخمی بر شکار آید
ز سودای کنار او کنارم شد چو دریایی		نه دریایی که رخت من ز موجش با کنار آید
گر او صدبار بر خاطر پسندد، راضیم لیکن		بدان خاطر نمیباید پسندیدن که بار آید
همه شب ز انتظار او دو چشمم باز و می‌ترسم		که خوابم گیرد آن ساعت که دولت در گذار آید
بکوش ای اوحدی یک چند، اگر مقصود میجویی		کسی کش پای رفتن هست ننشیند که یار آید