اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/باشد آن روز که گویم به تو راز دل خویش؟

'

اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (باشد آن روز که گویم به تو راز دل خویش؟) از اوحدی مراغه‌ای

'

باشد آن روز که گویم به تو راز دل خویش؟		یا کنم بر تو بیان شرح نیاز دل خویش؟
دوستی کو و مجالی؟ که برو عرضه کنم		قصه‌ی درد و غم دور و دراز دل خویش
چشم بربستم و از دیده و دل دور نه‌ای		چون ببندم به حیل دیده‌ی باز دل خویش؟
گر شبی پیش خودم بار دهی بی‌اغیار		بر تو خوانم همه تحقیق و مجاز دل خویش
از سر عربده برخیز و بر من بنشین		تا زمانی بنشانم بتو آز دل خویش
کس چه داند که چه بر سینه‌ی من می‌گذرد؟		من شناسم اثر گرم و گداز دل خویش
اوحدی تا روش قامت زیبای تو دید		جز به سوی تو ندیدست نیاز دل خویش