اوحدی مراغهای (غزلیات)/ای عید روزهداران ابروی چون هلالت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (ای عید روزهداران ابروی چون هلالت) از اوحدی مراغهای |
' |
ای عید روزهداران ابروی چون هلالت | وی شام صبح خیزان زلف سیاه و خالت | |
خورشید چرخ خوبی عکس فلک نوردت | ناهید برج شادی روی قمر مثالت | |
پشت فلک شکسته مهر قضا توانت | روی زمین گرفته عشق قدر مجالت | |
عمر منی، وفا کن، تا برخوردم ز وصلت | مرغ توام، رها کن، تا میپرم به بالت | |
دردا! که در فراقت خرمن به باد دادم | وانگه ندیده یک جو از خرمن وصالت | |
گفتی مرا که: داری میلی به جانب من | میلم بسیست لیکن، لیکن میترسم از ملالت | |
کی چون خیال گشتی از ناخوشی تن او!؟ | گر اوحدی ندیدی در خواب خوش خیالت | |
بیچاره اوحدی را ملکی نبود و مالی | ورنه هم از کناری بفریفتی به مالت |