انوری (غزلیات)/آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی

'

انوری (غزلیات) (آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی) از انوری

'

آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی		دست عهد از دامن صحبت رها تا کی کنی
چون بجز جور و جفاکاری نداری روز و شب		پس مرا بیغاره‌ی مهر و وفا تا کی کنی
باختم در نرد عشقت این جهان و آن جهان		چون همه درباختم با من دغا تا کی کنی
چون کلاه خواجگی یکباره بنهادم ز سر		جان من پیراهن صبرم قبا تا کی کنی
از وفای انوری چون روی گردانیده‌ای		شرم دار از روی او آخر جفا تا کی کنی