آموزشگاه نابینایان رضا پهلوی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۲۳ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'thumb|200px|کلاس سوادآموزی آموزشگاه نابینایان رضا پهلوی ۱۳۴۷ [[...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کلاس سوادآموزی آموزشگاه نابینایان رضا پهلوی ۱۳۴۷
سالن غذاخوری آموزشگاه نابینایان رضا پهلوی ۱۳۴۷
روشندلان آموزشگاه برنامه هنری اجرا می کنند. ۱۳۵۰

آموزشگاه نابینایان رضاپهلوی در سال ۱۳۴۳ به ریاست عالیه شهبانو فرح پهلوی گشاده شده است . کلاس‌های این آموزشگاه برای جوانان نابینای علاقمند بنیاد شده است و به موازات سایر واحدهای وزارت آموزش و پرورش، هدف آن گسترش آموزش بین جوانان و اجرای برنامه هایی در جهت پرورش شخصیت آنهاست .[۱]

آموزشگاه زیر سرپرستی هیات مدیره و مدیر عامل و معاونین اداری و مالی و شبانه روزی است.

فعالیت‌ها شمار دانش آموزان در آغاز از هفتاد تن بیشتر نبود و این دانش آموزان در کلاس‌های دبستان و اول دبیرستان پراکنده بودند و برخی در شبانه روزی آموزشگاه زندگی می کردند. بیشتر این دانش آموزان از استان‌های گوناگون کشور به وسیله خانواده اشان، شهرداری ها، باشگاه لاینز و مردم انسان دوست معرفی شده بودند.

در سال ۱۳۴۴ پروژه ای برای گسترش فعالیت آموزشگاه و پذیرش نابینایان دختر به سازمان داده شد که از تاریخ آذر ماه ۱۳۴۵ به اجرا در آمد و دختران نابینا از سرتا سر کشور در آموزشگاه نابینایان رضا پهلوی پذیرفته شدند و خوابگاه دختران و اداره سرپرستی در آموزشگاه گشوده شد.

دانش آموزانی که دبستان و دبیرستان را به پایان رساندند می توانند در کلاسهای کوتاه مدت حرفه ای شرکت کنند. کادر آموزشی آموزشگاه با وزارت آموزش و پرورش همکاری می کند.

  • - کلاس تمرین ماساژ برای دانش آموزان دوره دبیرستان
  • - کلاس ماشین نویسی برای دانش آموزان دوره دبیرستان
  • - کلاس حصیر بافی، توربافی، جاروبافی، زنبیل بافی، کاموابافی، پارچه بافی، برس سازی و درودگری و فلزکاری


با گسترش سیستم آموزشی نابینایان در سال‌های دهه پنجاه و استفاده از خط بریل، در کلاس‌های مدرسه ها، دانشگاه‌ها، اداره ها، کارگاه ها، و هر جایی که در آن جنب و جوش زندگی است بر روی نابینایان باز است و آنها نیز مانند بینایان به سهم خود در سازندگی اجتماع سهیم هستند.

آموزشگاه رضا پهلوی کوشش می‌کند تا زیر بنای محکمی برای رشد شخصیت نابینایان فراهم ساخته و کاستی‌های عاطفی آنها را پر کند.


منابع

  1. انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۴۶