محتشم کاشانی (غزلیات)/ز دیده در دلم ای سرو دل ربا بنشین

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۰۸، ساعت ۱۰:۳۰ توسط PedramBot (گفتگو | مشارکت‌ها) (ورود خودکار مقاله)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' محتشم کاشانی (غزلیات) (ز دیده در دلم ای سرو دل ربا بنشین)
از محتشم کاشانی
'


ز دیده در دلم ای سرو دل ربا بنشین نشیمنی است ز مردم تهی بیا بنشین تو شاه حسنی و خلوت سرای توست دلم هزار سال به دولت درین سرا بنشین دو منزلند دل و دیده هر دو خانه‌ی تو چه حاجتست که من گویمت کجا بنشین تو ماه مجلس ما شو به صد طرب گو شمع به گوشه‌ای رو و زاری کنان ز ما بنشین خوشست صحبت شاه و گدا به خلوت انس تو شاه محترمی با من گدا بنشین