محتشم کاشانی (غزلیات)/به بزم او حریفان را ز مستی دست و پا بوسم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (به بزم او حریفان را ز مستی دست و پا بوسم) از محتشم کاشانی |
' |
به بزم او حریفان را ز مستی دست و پا بوسم | به این تقریب شاید دست آن کان حیا بوسم | |
دهم در خیل مستان تن به بدمستی که هر ساعت | روم خواهی نخواهی دست آن شوخ بلا بوسم | |
چو جنگ آغازد آن بدخو نیاید بر زمین پایم | ازین شادی که دستش در دم صلح و صفا بوسم | |
چنان مستی که او خنجر کشد من چون گنهکاران | گهش قربان شوم از عجز و گاهی دست و پا بوسم | |
زمین بوس در آن را گر نیم لایق اجازت ده | که از بیرون دردیوار آن دولت سرا بوسم | |
دهندم تا ز ماوای سگ کویت نشان تا کی | سر بیگانه گردم خاک پای آشنا بوسم | |
کبوتر نامه ز آن دلبر چو آرد محتشم شاید | کنم پرواز اگر چون مرغ و بالش در هوا بوسم |