محتشم کاشانی (غزلیات)/تا به کی جان کسی دل بری از هیچ کسان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (تا به کی جان کسی دل بری از هیچ کسان) از محتشم کاشانی |
' |
تا به کی جان کسی دل بری از هیچ کسان | آفت حسن بتان است هجوم مگسان | |
تو ز خود غافلی ای شمع ملک پروانه | که چو گل هر نفسی میزنی آتش به کسان | |
زده آتش به جهان حسن تو وز بیم نفس | تا شود روی تو آئینهی آتش نفسان | |
کشور حسن بیک تاخت بگیری چو شوند | هم رهان ره سودای تو باری فرسان | |
به حریم حرمت پای سگانست دراز | وز سر کوی تو شیران همه کوته مرسان | |
رزق شاهنشهی حسن چه داند صنمی | که سجود در او سرزند از بوالهوسان | |
بندگیها کندت محتشم بی کس اگر | مکنی نسبتش از بنده شناسی به کسان |