انوری (غزلیات)/آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی

'

انوری (غزلیات) (آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی) از انوری

'

آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی دست عهد از دامن صحبت رها تا کی کنی چون بجز جور و جفاکاری نداری روز و شب پس مرا بیغاره‌ی مهر و وفا تا کی کنی باختم در نرد عشقت این جهان و آن جهان چون همه درباختم با من دغا تا کی کنی چون کلاه خواجگی یکباره بنهادم ز سر جان من پیراهن صبرم قبا تا کی کنی از وفای انوری چون روی گردانیده‌ای شرم دار از روی او آخر جفا تا کی کنی