خاقانی (غزلیات)/چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید
' | خاقانی (غزلیات) (چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید) از خاقانی |
' |
چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم کز دست یارب من یارب به یارب آید تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید