عطار (غزلیات)/ای پای دل ز عشق تو در گل بمانده

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۸، ساعت ۱۳:۱۰ توسط PedramBot (گفتگو | مشارکت‌ها) (ورود خودکار مقاله)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' عطار (غزلیات) (ای پای دل ز عشق تو در گل بمانده)
از عطار
'


ای پای دل ز عشق تو در گل بمانده از دیده دور گشته و در دل بمانده جانا عجب بمانده‌ام از خود که روز و شب تو با منی و من ز تو غافل بمانده کاری است پر عجایب و پوشیده کار تو باری است اوفتاده و مشکل بمانده دری نهفته‌ای تو به دریای عشق در ما از نهیب موج به ساحل بمانده جان‌ها ز یک شراب الست تو تا به حشر مست اوفتاده بر سر و در گل بمانده از یک شراب عشق تو بر لوح جان ما نه نقش حق نه صورت باطل بمانده مردان پاک‌رو ز درازی راه تو بی زاد و توشه بر سر منزل بمانده سرگشتکان کوی تو را در عتاب تو واحسرتا ز عشق تو حاصل بمانده خاک سگان کوی تو عطار تا ابد در شرح راه عشق تو مقبل بمانده