نامه محمدعلی شاه در پاسخ به لایحه مجلس شورای ملی امرداد ۱۲۸۶
نسخهٔ تاریخ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۴۳ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکتها)
مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری نخست | تصمیمهای مجلس | قانون اساسی مشروطه و متمم آن |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نخست |
دستخطی از طرف اعلیحضرت شهریاری در جواب لایحه که از طرف مجلس بصحابت شش نفر از وکلا بحضور اقدس علی تقدیم شده بود بمجلس مقدس شرف وصول ارزانی داشت که ذیلا درج میشود:
دستخط اعلیحضرت همایونی در جواب لایحه مجلس مقدس که به صحابت هیاتی از وکلا تقدیم شده بود
- جناب اشرف اتابک اعظم لایحهای که از مجلس شورای ملی خودمان به توسط منتخبین از وکلای محترم به پیشگاه ملوکانه ما تقدیم افتاده باعین رضا در مندرجات آن ملاحظه و با نظر قبول در مدلولات آن مطالعه فرمودیم مسلم است که تذکر و تذکار ارباب دول را تصفیه و از لوازم اولیه است چنانکه فرمودهاند انالذکری تنفع المومنین اما در این موقع شاید مناسب باشد که ما نیز مجلس ملی و وکلای عزیز خودمان را قویا متذکر فرمایم که اولا بدانند شخص همایون ما رعیت را بزرگترین ودایع پروردگار و ملت را گرامی ترین عطیه آفریدگار دانسته و بهترین وقت خود را ساعتی تصور میفرماییم که صرف آسایش عباد است و در پی امنیت بلاد اولاد عزیز خودمان افراد رعیت را میدانیم و نزدیک ترین مطلوب خودمان نوع ملت را میشماریم چرا که بر هر ذی نفسی واضح است که قائمه دولت بسته به قوام رعیت است و دوام سلطنت منوط بر بقای ملت پس با مسلمیت این قضیه و حصول این نتیجه اگر کسی تصور نماید که پادشاه یکی را بر هزار و اندک را بر بسیار ترجیح میدهد و از عامه بخاصه قناعت میکند عموم ملت را به معدودی از نزدیکان خود اگر چه آنها هم از ملتند میفروشد خیالی خام است و اشتباهی است فاحش که باید از آن احتراز کرد و از این استغفار نمود زیرا که راعی محتاج برعیت است و دولت ناگزیر از ملت
- ثانیا بر هیچیک پوشیده نباشد که وقتی پدر تاجدار من پادشاه ماضیانارالله برهانه دولت و ملت ایران را به تاسیس مجلس شورای ملی اختصاص داد و شخص همایون ما هم پس از ورود به طهران چه قبل از جلوس به اریکه سلطنت و چه بعد از آن به این اساس مقدس کمک فرمودیم و نواقص آنرا تکمیل خواستیم بدان امید بود که وکلای ملت عزیز ما طوری ساعی خود را در تکریم سلطنت و قوام دولت و ترقی ملت و رفاه رعیت و ابادی مملکت مبذول بدارند که ممالک محروسه ما سرمشق سایر ممالک و ملت محبوب ما پیشرو سایر ملل بشود و گمان میفرماییم که محصول باین نیات مقدسه را جز به صیانت مقام سلطنت و وفاق وکلا باوزرا و جلوگیری از مواد فساد و بستن راه طغیان و دلالت افراد رعیت به عادات حسنه و نگاهداری زبان و قلم از بیانات غیر مرضیه راهی نباشد پس بر اعضای مجلس ملی که از منتخبین و مختارین ملت مسول هستند فرض است که در پی علاج درد و چاره کار و جلوگیری انقلاب باشند و تصور ننمایند که به مجرد القای شبهه و یا سوءظنی از وظایف اولیه باید کناره جویند و وزرای دولت را تنها گذارند و یا رفع شبهات را از عوام که به اندک چیزی متمایل میشود ننمایند اگر پیش از این مملکت را یک دست بود امروز بحمدالله دو دست کاری است که هر کدام از معاونت دیگری اگر تهاون ورزند در پیش خدا و پادشاه و بندگان خدا و رعیت پادشاه مسول خواهند بود لهذا با خاطری پر از مهر و مرحمت نسبت به ملت خود و با اراده علیه مشحون از مساعدت و التفات درباره مجلس ملی خودمان تکرار میکنیم که مجلس ملی ما به هیچوجه توجهات ملوکانه ما را در حق خود آلوده به شبهات اهل غرض ندانسته و از مساعدت خسروانه در پیشرفت وظایف مجلس محترم هیچ تردیدی ننمایند چنانکه تا امروز دیدند قوانین و مقرراتی که از مجلس شورای خودمان صادر شده هیچیک متروک نمانده و تمام به موقع اجری گذارده شده است پس وظیفه خود را متروک نگذارند و از ایجاد قوانین مفیده و قواعد نافعه و استحکام روابط ما بین دولت قویم و ملت قدیم و پاک کردن رنگ شبهه از خیال ملت خودداری نورزند و خدا را در همه حال ناظر و توجهات پادشاه را درباره خود حاضر بدانند و در عهده شناسند.
- شهر رجب ۱۳۲۵