تفاوت میان نسخه‌های «محتشم کاشانی (غزلیات)/به جرم این که گفتم سوز خود با عالم‌افروزی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (ربات: بهبود نامها و علایم) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
| + | {{شعر}} | ||
{{ب|به جرم این که گفتم سوز خود با عالم‌افروزی|چو شمع استاده‌ام گریان که خواهد کشتنم روزی}} | {{ب|به جرم این که گفتم سوز خود با عالم‌افروزی|چو شمع استاده‌ام گریان که خواهد کشتنم روزی}} | ||
{{ب|از آن چون کوکبم پیوسته اشک از دیده می‌ریزد|که چون صبح از دلم سر می‌زند مهر دل‌افروزی}} | {{ب|از آن چون کوکبم پیوسته اشک از دیده می‌ریزد|که چون صبح از دلم سر می‌زند مهر دل‌افروزی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۱۵
| ' | محتشم کاشانی (غزلیات) (به جرم این که گفتم سوز خود با عالم‌افروزی) از محتشم کاشانی |
' |
| به جرم این که گفتم سوز خود با عالم‌افروزی | چو شمع استاده‌ام گریان که خواهد کشتنم روزی | |
| از آن چون کوکبم پیوسته اشک از دیده می‌ریزد | که چون صبح از دلم سر می‌زند مهر دل‌افروزی | |
| نگشتی ماه من هر شب ز برج دیگران طالع | اگر بودی من بی‌خانمان را بخت فیروزی | |
| ندارم در شب هجران درون کلبه‌ی احزان | به غیر از ناله‌ی دم سازی ورای گریه‌ی دلسوزی | |
| ز شادی جهان فارغ ز عیش دهر مستغنی | دل غم‌پروری داریم و جان محنت اندوزی | |
| دلم شد چاک چاک از غم کجایی ای کمان ابرو | که می‌خواهم ز چشم دلنوازت تیر دلدوزی | |
| نبودی بی‌نظام این نظم صبیان تا به این غایت | اگر گه گاه بودی محتشم را نکته آموزی |