تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/ای خدا این وصل را هجران مکن»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ای خدا این وصل را هجران مکن|سرخوشان عشق را نالان مکن}}
 
{{ب|ای خدا این وصل را هجران مکن|سرخوشان عشق را نالان مکن}}
 
{{ب|باغ جان را تازه و سرسبز دار|قصد این بستان و این  مستان مکن}}
 
{{ب|باغ جان را تازه و سرسبز دار|قصد این بستان و این  مستان مکن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۲۸

' دیوان شمس (غزلیات) (ای خدا این وصل را هجران مکن)
از مولوی
'


ای خدا این وصل را هجران مکن سرخوشان عشق را نالان مکن
باغ جان را تازه و سرسبز دار قصد این بستان و این مستان مکن
چون خزان بر شاخ و برگ دل مزن خلق را مسکین و سرگردان مکن
بر درختی کآشیان مرغ توست شاخ مشکن مرغ را پران مکن
جمع و شمع خویش را برهم مزن دشمنان را کور کن شادان مکن
گر چه دزدان خصم روز روشنند آنچ می‌خواهد دل ایشان مکن
کعبه اقبال این حلقه است و بس کعبه اومید را ویران مکن
این طناب خیمه را برهم مزن خیمه توست آخر ای سلطان مکن
نیست در عالم ز هجران تلختر هرچه خواهی کن ولیکن آن مکن