تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/ای نرگست به شوخی صدبار خورده خونم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای نرگست به شوخی صدبار خورده خونم|بر من ترحمی کن،بنگر: که بیتو چونم؟}} | {{ب|ای نرگست به شوخی صدبار خورده خونم|بر من ترحمی کن،بنگر: که بیتو چونم؟}} | ||
{{ب|غافل شدی ز حالم، با آنکه دور بینی|عاجز شدم ز دستت، با آنکه ذوفنونم}} | {{ب|غافل شدی ز حالم، با آنکه دور بینی|عاجز شدم ز دستت، با آنکه ذوفنونم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۰۳
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (ای نرگست به شوخی صدبار خورده خونم) از اوحدی مراغهای |
' |
ای نرگست به شوخی صدبار خورده خونم | بر من ترحمی کن،بنگر: که بیتو چونم؟ | |
غافل شدی ز حالم، با آنکه دور بینی | عاجز شدم ز دستت، با آنکه ذوفنونم | |
تریاک زهر خوبان سیمست و من ندارم | درمان درد عاشق صبرست و من زبونم | |
هر کس گرفت با خویش از ظاهرم قیاسی | بگذار تا ندانند احوال اندرونم | |
گر خون خود بریزم صدبار در غم تو | دانم که: بار دیگر رخصت دهی به خونم | |
دل خواستی تو از من، تشریف ده زمانی | گر جان دریغ بینی، از عاشقان دونم | |
از بس فسون که کردم افسانه شد دل من | خود در تو نیست گیرا افسانه و فسونم | |
میم دهان خود را از من نهان چه کردی؟ | باری، نگاه میکن در قامت چو نونم | |
گر اوحدی سکونی دارد، صبور باشد | من چون کنم صبوری آخر؟ که بیسکونم |