تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/شد زنده جان من به می، زان یاد بسیارش کنم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|شد زنده جان من به می، زان یاد بسیارش کنم|انگور اگر منت نهد، من زنده بر دارش کنم}} | {{ب|شد زنده جان من به می، زان یاد بسیارش کنم|انگور اگر منت نهد، من زنده بر دارش کنم}} | ||
{{ب|من مستم از جای دگر، افتاده در دامی دگر|هر کس که آید سوی من، چون خود گرفتارش کنم}} | {{ب|من مستم از جای دگر، افتاده در دامی دگر|هر کس که آید سوی من، چون خود گرفتارش کنم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۰۱
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (شد زنده جان من به می، زان یاد بسیارش کنم) از اوحدی مراغهای |
' |
شد زنده جان من به می، زان یاد بسیارش کنم | انگور اگر منت نهد، من زنده بر دارش کنم | |
من مستم از جای دگر، افتاده در دامی دگر | هر کس که آید سوی من، چون خود گرفتارش کنم | |
جان نیک ناهموار شد، تا با سر و تن یار شد | بر میزنم آبی ز می، باشد که هموارش کنم | |
سجاده گر مانع شود، حالیش بفروشم به می | تسبیح اگر زحمت دهد، در حال زنارش کنم | |
دیریست تا در خواب شد بخت من آشفته دل | من هم خروشی میزنم، باشد که بیدارش کنم | |
دل در غمش بیمار شد وانگه من از دل بیخبر | اکنون که با خویش آمدم زان شد که بیمارش کنم | |
در شمع رویش جان من، گم گشت و میگوید که؟ نه | کو زان دهن پروانهای؟ تامن پدیدارش کنم | |
گر سر ز خاک پای او گردن بپیچد یک زمان | نالایقست ار بعد ازین بر دوش خود بارش کنم | |
گویند: وصف عشق او، تا چند گویی؟ اوحدی | پیوسته گویم، اوحدی، تا نیک بر کارش کنم |