تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/درین همسایه شمعی هست و جمعی عاشق از دورش»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|درین همسایه شمعی هست و جمعی عاشق از دورش|که ما صد بار گم گشتیم همچون سایه در نورش}} | {{ب|درین همسایه شمعی هست و جمعی عاشق از دورش|که ما صد بار گم گشتیم همچون سایه در نورش}} | ||
{{ب|وجود بیدلان پست از سواد چین زلف او|روان عاشقان مست از فریب چشم مخمورش}} | {{ب|وجود بیدلان پست از سواد چین زلف او|روان عاشقان مست از فریب چشم مخمورش}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۳:۴۱
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (درین همسایه شمعی هست و جمعی عاشق از دورش) از اوحدی مراغهای |
' |
درین همسایه شمعی هست و جمعی عاشق از دورش | که ما صد بار گم گشتیم همچون سایه در نورش | |
وجود بیدلان پست از سواد چین زلف او | روان عاشقان مست از فریب چشم مخمورش | |
به ایامی نمیشاید ز بامی روی او دیدن | خنک چشمی که میبیند دمادم روی منظورش! | |
بهشتی را که میگویند باور میکنم، لیکن | دلم باور نمیدارد کزو بهتر بود حورش | |
سرایی کین چنین یاری درو یابند، صد جنت | غلام سقف مرفوعست و خاک بیت معمورش | |
به جور حاسدان نتوان حذر کردن ز عشق او | کسی کو انگبین جوید، چه باک از بیم زنبورش؟ | |
ز عشق آن پری بر من چو رحمت میبری زین پس | گرت حلوا به دست افتد بیاور پیش محرورش | |
کلام اوحدی سریست روحانی، که در عالم | بخواهد ماند جاویدان سواد رق منشورش | |
ز راز عاشقی دورند و رمز عاشقی غافل | گروهی کندرین معنی نمیدارند معذورش |