تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/اگر به مجلس قاضی نمودهاند که: مستم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|اگر به مجلس قاضی نمودهاند که: مستم|مرا ازان چه تفاوت؟ که رند بودم و هستم}} | {{ب|اگر به مجلس قاضی نمودهاند که: مستم|مرا ازان چه تفاوت؟ که رند بودم و هستم}} | ||
{{ب|مرا چه سود ملامت؟ به یاد بادهی روشن|که پند کس ننیوشم کنون که توبه شکستم}} | {{ب|مرا چه سود ملامت؟ به یاد بادهی روشن|که پند کس ننیوشم کنون که توبه شکستم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۳:۲۹
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (اگر به مجلس قاضی نمودهاند که: مستم) از اوحدی مراغهای |
' |
اگر به مجلس قاضی نمودهاند که: مستم | مرا ازان چه تفاوت؟ که رند بودم و هستم | |
مرا چه سود ملامت؟ به یاد بادهی روشن | که پند کس ننیوشم کنون که توبه شکستم | |
اگر چه گوشه گرفتم ز خلق و روی نهفتم | گمان مبر که ز دام تو شوخ دیده برستم | |
گمان مبر که بدوزم نظر ز روی تو هرگز | که من چو صنع ببینم خدای را بپرستم | |
شکایت تو به دیوار میکنم به ضرورت | چو اعتماد ندارم که: قاصدی بفرستم | |
دلم تعلق اگر با دهان تنگ تو دارد | روا بود که بگویم که: دل به هیچ ببستم | |
دل ببردی و جانم در اوفتاد به آتش | کناره کردی و من در میان خاک نشستم | |
هزار بار دلم را شکستهای به جفاها | که هیچ بار نگفتی: دل که بود؟ که خستم | |
چو محتسب پی رندان رود ز بهر ملامت | مکن حمایت من پیش او، که صوفی و مستم | |
ستمگرا، چه بر آید ز دست من که نبردی؟ | قرار و صبر و دل و دین و هر چه بود به دستم | |
به اوحدی دل من پای بند بود همیشه | ترا بدیدم و از بند او تمام برستم |