تفاوت میان نسخه‌های «تلگراف میرهاشم به محمدعلی شاه درباره جنگ‌ها با آزادی‌خواهان در تبریز امرداد ۱۲۸۷»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی « '''تلگراف میرهاشم به محمدعلی شاه درباره جنگ‌ها با آزادی‌خواهان در تبریز امر...» ایجاد کرد)
 
 
خط ۱: خط ۱:
 +
{{سرصفحه پروژه
 +
| عنوان = [[انقلاب مشروطه]]
 +
[[انقلاب مشروطه - از استبداد صغیر تا فتح تهران]]
 +
| قسمت =
 +
| قبلی = [[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نخست]]
 +
| بعدی = [[۲۲ بهمن]]
 +
| یادداشت =}}
  
 
'''تلگراف میرهاشم به محمدعلی شاه درباره جنگ‌ها با آزادی‌خواهان در تبریز امرداد ۱۲۸۷'''<ref>احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، چاپ سیزدهم، بهمن ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ص. ۷۰۶</ref>
 
'''تلگراف میرهاشم به محمدعلی شاه درباره جنگ‌ها با آزادی‌خواهان در تبریز امرداد ۱۲۸۷'''<ref>احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، چاپ سیزدهم، بهمن ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ص. ۷۰۶</ref>
خط ۷: خط ۱۴:
  
 
::اقل هاشم‌الموسوی.
 
::اقل هاشم‌الموسوی.
 
  
 
== منبع ==
 
== منبع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۵۳

مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نخست انقلاب مشروطه

انقلاب مشروطه - از استبداد صغیر تا فتح تهران

۲۲ بهمن

تلگراف میرهاشم به محمدعلی شاه درباره جنگ‌ها با آزادی‌خواهان در تبریز امرداد ۱۲۸۷[۱]

تهران ـ توسط جناب‌مستطاب‌اکرم‌اعظم‌ آقای‌ سپهسالار‌ امیر‌جنگ‌ دام‌اجلاله‌العالی
وضع شهر کما‌فی السلبق اشرار از سنگرهای خودشان و ارک در تیر و توپ‌اندازی کوتاهی ندارند از این طرف هم معارضه بمثل میشود باین وضع بی‌ترتیب گویا تصفیه‌ی امور امکان ندارد نه‌حاکم باکفایتی و نه‌وزیر‌لشکر با سیاستی از همه بدتر اطوار ناملایم این دونفر آقایان میباشد که ابداً از اعمال غرض و نفسانیت دست برنمیدارند ساعتی نیست که فرقه‌ای از دوستان را مغرض نکنند هرکس بخیال خود اقدام میکند نه مصرف تنخواه معین است و نه ترتیبی در کار است احدی چه دوست چه دشمن جای امیدواری از ایشان ندارند تمامی استعداد معین حتی نان سوارها و عموم توقعات بعهده‌‌ی دعاگو افتاده اهالی سرخاب بکلی و اغلب ناس بواسطه‌ی حرکات ایشان از اسلامیه اعراض نموده خود دعاگو هم چندان تردد ندارم ولی از خارج مردم را بهروسیله جمع و امیدوار مینماید تنخواه حواله شده را مال خود فرض کرده بطور دلخواه صرف میکنند و بشئونات ایشان برخوردن هم اقتضا ندارد تا حال سه‌مرتبه رشته‌ی کار را بکلی جمع کرده تمامی امور تصفیه شده بود که بی‌کفایتی حکومت و اقدامات ناملایم آقایان مجدداً تغییر داد حالیه غیر از اینکه حاکم‌کافی با اردوییکه در راهست برسند علاجی باین ترتیب بنظر نمیرسد لهذا اقامت دعاگو جز زحمت بی‌ثمر و خوندل اثری نخواهد داشت استدعا از درگاه عالم‌پناه آنکه مرخص فرمائید چندروزی یا در نعمت‌آباد بدفع گلوله که در موضع موذی مانده بپردازد و یا آنکه عازم زیارت آستان‌مقدس بوده باشد.
اقل هاشم‌الموسوی.

منبع

  1. احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، چاپ سیزدهم، بهمن ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ص. ۷۰۶