تفاوت میان نسخه‌های «وحشی بافقی (غزلیات)/الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش|ز دام حیله‌ی مردم فریبان در امان دارش}}
 
{{ب|الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش|ز دام حیله‌ی مردم فریبان در امان دارش}}
 
{{ب|صدای شهپر شاهینی از هر گوشه می‌آید|تذرو غافلی دارم مقیم آشیان دارش}}
 
{{ب|صدای شهپر شاهینی از هر گوشه می‌آید|تذرو غافلی دارم مقیم آشیان دارش}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۰۹

' وحشی بافقی (غزلیات) (الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش)
از وحشی بافقی
'


الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش ز دام حیله‌ی مردم فریبان در امان دارش
صدای شهپر شاهینی از هر گوشه می‌آید تذرو غافلی دارم مقیم آشیان دارش
خدایا با منش خوش سر گران داری و خرسندم نه تنها با من و بس ، با همه کس سرگران دارش
پدید آرد هوس از عشق با مردم جفا کاری نمی‌خواهم بر این باشد ، خداوندا برآن دارش
تغافل کیش و کین اندیش و دوری جوی و وحشی خوی عجب وضعیست خوش یارب همیشه آنچنان دارش
زمان اول حسن است و هستش فتنه‌ها درپی الاهی در امان از فتنه‌ی آخر زمان دارش
خدایا فرصت یک حرف پند آمیز می‌خواهم نمی‌گویم که با وحشی همیشه همزبان دارش