تفاوت میان نسخه‌های «الگو:نوشتار برگزیده»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح ارقام)
 
(۴۸۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<!-- در اینجا نوشتاری برگزیده از میان درونمایه وبگاه مشروطه می‌آید. -->
+
<!-- در اینجا نوشتاری برگزیده از میان درونمایه وبگاه مشروطه می‌آید. -->
 
<onlyinclude>
 
<onlyinclude>
 
*
 
*
 +
[[پرونده:RezaShahBozorgReturnsHome1329a.mp4|thumb|left|300px|بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن - روحت شاد رضا شاه]]
 +
[[پرونده:RezaShahBozorgTombRay4.jpg|thumb|left|220px|]]
 +
[[پرونده:RezaShahBozorgTombRay2.jpg|thumb|left|220px|]]
 +
'''[[بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن از ژوهانسبورگ و قاهره تا شهر ری ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹]]'''  - پس از سپری شدن بیش از ۹ سال، اعلیحضرت همایون رضاشاه بزرگ از سفر دراز خود که از شهریور ماه ۱۳۲۰ آغاز شده بود، به میهن بازگشتند.  در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. سفر پایانی رضا شاه بزرگ با راه‌آهن سراسری ایران همان راه‌آهنی که نماد شاهنشاهی پدر ایران نوین شد،  انجام پذیرفت. اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر، ملکه مادر همسر رضا شاه بزرگ و خانواده شاهنشاهی ایران، هیات دولت، هیات‌های ویژه فرستاده شده از کشورهای گیتی و دیگر سران کشوری و لشکری و مردم پایتخت با فر و شکوه بی همانندی از ایستگاه راه‌آهن پشت پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به سوی آرامگاه ابدی پدر ایران نوین به راه افتادند و در اندوه همگان پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ در اشکوب زیرین آرامگاه در شهر ری به خاک سپرده شد. سنگ آرامگاه مشکی و بالای آن دیهیم طلایی رنگ پهلوی قرارداشت. سپس تصمیم مجلس شورای ملی دایر بر دادن فرنام "کبیر" در لوحه‌ای طلا بر بالای آرامگاه رضا شاه بزرگ قرارداده شد.
  
[[پرونده:HIMMohammadRezaShahPahlaviAryamehr22Mehr2530.mp4|thumb|left|200px|سخنان شاهنشاه آریامهر در پذیرایی رسمی از میهمانان ملت ایران ۲۲ مهر ماه ۱۳۵۰]]
+
در روز چهارشنبه ۴ امرداد ماه ۱۳۲۳ رضا شاه بزرگ با قلبی شکسته جهان فانی را بدرود گفتند. قلبی که برای ایران می تیپد بازایستاد، برای ایرانی که در آن زمان، در اشغال بیگانگان بود و زیر چکمه‌های ارتش خونخوار کشورهای استعمارگر شوروی و انگلستان چهار سال ویران شد. برای ایرانی که آن اندازه ناتوان شده بود که یارای پذیرفتن پیکر شاهنشاهی که آبادش کرده بود را نداشت. قرار بر این شد که پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به کشور مصر برده شود تا در زمانی دیگر که کشور ایران در آرامش باشد به ایران آورده شود. به سبب جنگ جهانی دوم که آتشش به همه جای گیتی کشیده شده بود، سه ماه به درازا کشید تا پیکر مومیایی شده رضا شاه از ژوهانسبورگ به قاهره برسد و در مسجد رفاعی به امانت گزارده شود.
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsGuest22.jpg|thumb|left|160px|شاهنشاه از پادگورنی پیش‌باز می‌کنند]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsGuests1.jpg|thumb|left|160px|پیشباز رسمی از سلیمان فرنجیه رییس جمهور لبنان]]
 
[[پرونده:ShahanshahAryamehr va PresidentFinland.jpg|thumb|left|160px|پیشباز رسمی از پرزیدنت فنلاند]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500TakhteJamshid6.jpg|thumb|left|160px|پیشباز رسمی از امیر بحرین]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsShiraz5.jpg|thumb|left|160px|شاهنشاه در جایگاه ویژه]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500TakhteJamshid8.jpg|thumb|left|160px|شاهنشاه آریامهر ]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsGuests9.jpg|thumb|left|160px|پرنس رنیه و همسرش گریس کلی]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsAryamehr2.jpg|thumb|left|160px|]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsShahbanoo1.jpg|thumb|left|160px|علیاحضرت شهبانو و امپراتور اتیوپی]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500TakhteJamshid7.jpg|thumb|left|160px|بزرگترین گردهمایی سران کشورها]]
 
[[پرونده:ShahanshahiIran2500YearsGuest20.jpg|thumb|left|160px|]]
 
  
'''[[جشن‌های ۲۵۰۰ سال بنیانگذاری شاهنشاهی ایران/سران دیگر کشورها در تخت جمشید ۲۲ مهر ماه ۱۳۵۰|جشن‌های ۲۵۰۰ سال بنیانگزاری شاهنشاهی ایران در کنار سران دیگر کشورها در تخت جمشید در روز فرخنده ۲۲ مهر ماه ۲۵۳۰ شاهنشاهی زادروز علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی]]''' - روز ۲۲ مهر ماه برای همیشه در تاریخ ایران با دو رویداد بزرگ پیوند دارد. نخستین رویداد زادروز فرخنده علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی در ۲۲ مهر ماه ۱۳۱۷ خورشیدی برابر با ۱۴ اکتبر ۱۹۳۸ میلادی در تهران است  و دیگر رویداد، در چنین روزی بود  که کشور ایران در ۲۲ مهر ماه ۲۵۳۰ شاهنشاهی برگه تازه‌ای به کتاب تاریخ و فرهنگ و تمدن کشور و ملت ایران افزود. امروز این روز بزرگ را به یادآوریم و به علیاحضرت زادروز فرخنده‌اشان را تهنیت بگوییم. ما ایرانیان سرافراز از تاریخ خود هستیم. ما ایرانیان سرافراز از علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی هستیم که یادواره همه این رویدادهای شکوهمند ایران را تا به امروز برای ما ملت ایران زنده و پایدار نگاه داشته‌اند. علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی نماد ایرانی هستند که از سراسر دنیا سران کشورها  در آن ایران میهمان بودند و ما ایرانیان در سراسر دنیا گرامی و با احترام بودیم. سایه فرخنده علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی همواره بر سر همه ایرانیان باد.  
+
شش سال به درازا کشید تا کشور ایران آرامش یافت و استان آذربایجان که با نیرنگ استالین و سرسپردگان قاجاری یک سال از کشور مادر جدا شده بود، از پای ننگین سربازان شوروی در روز ۲۱ آذر ماه ۱۳۲۵ پاک شد. زمانی به درازا کشید تا کشور آرامش خود را از خائنان و اشغالگران بازیافت.
  
دومین رویداد در ۲۲ مهر ماه میهمانی رسمی به سرافرازی ورود بیش از هفتاد تن از سران دیگر کشورها پادشاهان، پرزیدنت‌ها  به ایران، در ارج نهادن به کوروش بزرگ و ۲۵۰۰ سال بنیانگزاری شاهنشاهی ایران زمین بود. هیچگاه تا این زمان، و تا به امروز،  چنین پذیرایی رسمی از پادشاهان و پرزیدنت‌ها و سران کشورها از شمال به جنوب و از شرق به غرب کره زمین در ایران رخ نداده است. چنین دیدار رسمی نه تنها دیگر در ایران روی نداده است بلکه در سراسر گیتی نیز دیگر پیش نیامده است. جشن‌های دوهزار و پانسد سال بنیانگزاری شاهنشاهی ایران، سرافرازی هر ایرانی که بداند از تبار جمشید است و نه از تبار تازی و مغول،
+
در روز ۳۱ خرداد ماه ۱۳۲۸ مجلس شورای ملی "به پاس حق‌شناسی ملت ایران تصویب کرد که عنوان رسمی سرسلسله دودمان عظیم‌الشأن پهلوی اعلیحضرت رضاشاه کبیر خواهد بود. این تصمیم باید بر لوحه‌ای طلا حک و در آرامگاه شاهنشاه فقید نصب گردد". به دستور اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران، برای بازگرداندن پدر به ایران آرامگاهی باشکوه با بنایی سپید رنگ به پهنه ۹۰۰۰ متر مربع و بلندای ۲۵ متر در شهر ری ساخته شده بود. این بنا دو اشکوب داشت، اشکوب هم‌کف سالن ورودی بود و در اشکوب زیرین آرامگاه قرار داشت. نمای بنای آرامگاه همانند آتشکده بود که خاری در چشم ملایان و دستاربندان و کمونیست‌های بی‌وطن، دشمن ایران و ایرانی شد.
  
 +
پس از سپری شدن نزدیک به شش سال، در روز ۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ والاحضرت شاهپور علیرضا به ریاست هیاتی برای جا به جا کردن پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به ایران رهسپار قاهره شدند و پیکر پدر ایران نوین سرانجام در فرودگاه اهواز به سرزمین اهورایی ایران بازگردانده شد. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. واگن سیاه رنگ و ترنی ویژه برای ترابری پیکر رضا شاه بزرگ از ایستگاه راه‌آهن اهواز به سوی ایستگاه راه‌آهن تهران به راه افتاد. مردم ایران در هر کجا که واگن ویژه از آن جا می‌گذشت با هیات‌های رسمی آن شهر به پیشواز می‌آمدند و به اعلیحضرت رضا شاه بزرگ ارج می‌نهادند. در روز ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ پس از خاکسپاری پدر ایران نوین رضا شاه بزرگ، اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر پیامی به مردم ایران فرستادند و فرمودند:
  
'''ورود پادشاهان و رییس جمهورها به فرودگاه شیراز ۲۱ مهر ماه ۲۵۳۰ شاهنشاهی''' - در روز ۲۱ مهر ماه هر پانزده دقیقه یکی از سران کشورها با هواپیمای ویژه‌اش بر روی فرودگاه شیراز می‌نشست. والاحضرت شاهپورها و یا هیات دولت در پای پلکان هواپیما خوش‌آمد می‌گفتند. سپس هر یک از سران و بزرگان کشورها با خودرویی که از سوی گارد شاهنشاهی همراهی می‌شد به تخت‌جمشید می‌آمدند و اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران و علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی از آنان پیشباز رسمی می‌نمودند. شاهنشاه می‌فرمودند: "به نام شهبانو و خودم به مناسبت ورود به ایران برای شرکت در جشن‌های ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی ایران به شما خوش‌آمد می‌گویم." سپس میهمان به همراه شاهنشاه برای شنیدن سرود ملی کشورش که از سوی گارد شاهنشاهی نواخته می‌شد، بر سکویی می‌ایستادند. سرگرد کریم شمس افسر گارد شاهنشاهی نام و نشان هر یک از سران و بزرگان را با سدایی رسا می‌گفت و از آنها درخواست می‌کرد تا از "گارد احترام" بازدید نمایند.  
+
:::: مشاهده تأثر و اندوه فراوان عموم هم‌میهنان و شرکت صمیمانه‌ای که در هنگام تشییع و تدفین جنازه اعلیحضرت پدر تاجدارم نموده‌اند، مایه تسلی خاطر و تقویت روح افسرده من در این مصیبت می‌باشد. ابراز احساسات بی‌آلایش ملت که از قلبی آکنده از قدرشناسی و مهر و محبت نسبت به رادمردی خدمتگزار سرچشمه گرفته‌است، برای روح پاک فقید سعید بهترین پاداش و برای من و سایر خدمتگزاران ایران نیکوترین مشوق فداکاری است. با ابراز سپاسگزاری از عموم هم‌میهنان، از درگاه حضرت احدیت توفیق و سعادت همگی را مسئلت می‌نمایم.
  
پس از نیمروز بازدید از تخت جمشید برنامه‌ریزی شده بود و شاهان و رییس جمهورها و بزرگان کشورها شگفت‌زده از فر و شکوه تخت جمشید در کنار یکدیگر این میراث تمدن و فرهنگ جهانی را از نزدیک دیدند و به بزرگی و کهن سالی ایران و مردم نژاده ایران پی بردند.  
+
مجلس شورای ملی در ۱۹ اسفند ماه ۱۳۴۴ در قانونی با ماده واحده تصویب کرد که روز سوم اسفند ماه به نام روز رضا شاه کبیر نام گذاری شده و مقرر می‌گردد همه‌ساله در روز مزبور خدمات و فداکاریهای شاهنشاه فقید موجد ایران نو از طریق رادیو و تلویزیون و مطبوعات برای آگاهی نسل جوان کشور یادآوری شود. روز سوم اسفند ماه روز از سوی رضا شاه بزرگ است که با این کودتا ایران را از تجزیه شدن و خیانت قاجار رهایی بخشید.
  
برای ماندن هر یک از سران کشورها چادری برپا شده بود. پذیرایی رسمی در چادری به درازای ۶۸ متر و پهنای ۲۴ متر که در میان اردوگاه قرارداشت برگزار شد. مردان و زنانی که هیچ‌گاه به سبب کینگ یا پرزیدنت بودن و یا اختلاف‌های سیاسی نمی‌توانستند یکدیگر را رو در رو ببینند، در تخت جمشید در سایه کوروش بزرگ کنار هم نشستند و با یکدیگر گفتگو کردند و شکوه و بزرگی ایران را ستودند. با این جشن نشان داده شد که فرهنگ و تمدن ایران از کهن‌ترین فرهنگ‌های گیتی است و پایه و سرچشمه بسیاری از فرهنگی‌ها و دین‌هایی است .  
+
کوشش در ویران‌سازی یادواره رضا شاه بزرگ - پس از چیره شدن تازیان به ایران در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ کوچی تازی با کمک خائنین به ایران، کنفدراسیون دانشجویان خارج از کشور، مجاهدین خلق، توده ای‌ها، چریک‌های فدایی و ده‌ها گروهک چپ و راست مزدوران بیگانه، در روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ صادق خلخالی جلاد رژیم اسلامی حاکم بر ایران، نخستین کلنگ ویران ساختن آرامگاه رضا شاه بزرگ را به این بنای تاریخی زد. نزدیک به ساعت ۴ پس از نیمروز به دستور شیخ صادق خلخالی و با بودن هزاران تن از مردم شهر ری و پیرامون،  با دینامیت و جرثقیل و بولدوزر ویران‌سازی آرامگاه رضا شاه بزرگ آغاز شد. خلخالی تا ساعت ۳ بامداد در آرامگاه ماند و ویران سازی را سرپرستی می‌کرد. انبوهی از مردم در آرامگاه گرد آمده بودند، و در نخستین دقیقه‌ها بسیاری بی اندازه اندوهگین شدند و گریستند. نحستین کلنگ ویران سازی با شکستن سنگ‌های مرمر جلوی آرامگاه زده شد و سپس مزدوران کمیته درهای ورودی و سنگ‌های دور و بر آن را با پتک و کلنگ شکستند. پاسداران جای گرفته در آرامگاه گفتند که بخش‌های سخت ساختمان با کارگذاری بمب ساعتی خمیری و تی اِن تی انجام خواهد یافت.  
  
'''پذیرایی رسمی از میهمانان ۲۲ مهر ماه ۱۳۵۰ زادروز علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی'''
+
فریاد ملت ایران برای رضا شاه - بی عدالتی‌ها،  فشارهای زندگی،  بیکاری،  گرسنگی،  تورم اقتصادی، گرانی، بدبختی، اعدام‌ها، تجاوزهای جنسی به زنان و مردان ایرانی، شکنجه‌های خوفناک، بریدن اعضای بدن در کشور به جایی رسید که از دی ماه ۱۳۹۶ کوچی تازی، ملت ایران در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند و علیه دیکتاتوری فقیه اسلامی، همانند پدربزرگانشان که علیه دیکتاتوری قاجار که چون بختکی سیاه،  بر کشور کهن و غنی ایران افتاده بود تظاهرات کردند. ملت ایران فریاد برآوردند: « رضا شاه رضا شاه » زیرا که می‌خواهند رضا شاه آنان را از دیکتاتوری فقیه اسلامی برهاند، همانگونه که رضا شاه ملت و کشور ایران را از دیکتاتوری قاجار رهایی بخشید. فریادهای « رضا شاه رضا شاه » چنان لرزه‌ایی بر پیکر رژیم اسلامی در ایران انداخت و دشمنان کشور و ملت ایران دست و پاچه شدند و ترسیدند که ملت ایران این تازیان را از کشور اهورایی ایران بیرون برانند. این کور دلان خرافاتی، از ترسشان دوباره به جای ویران شده آرامگاه رضا شاه بزرگ رفتند، و دوباره در میان ویرانه‌ای که صادق خلخالی جنایتکار بر جای گذاشته بود، پس از سی و هشت سال به دنبال پیکر اَبَر مرد تاریخ ایران و جهان گشتند. روز چهارم اردییهشت ماه ۱۳۹۸ کوچی تازی، روزی که رضا شاه بزرگ دیهیم شاهنشاهی ایران را بر سر نهاد، پیکر مومیایی شده رضا شاه بزرگ نمایان شد. همانند آن زمان که قاجاریان مغول نتوانستند رضا شاه را کنترل کنند، امروز نیز این جلادان دومین یورش عرب به ایران، نمی‌توانند رضا شاه را کنترل کنند. در سراسر ایران پهناور، در هر روستای دور و نزدیک، روح  پدر ایران نوین زنده است. کوچک و بزرگ، پدر بزرگان و پسران و دختران و نواده هایشان کلاه پهلوی بر سر نهادند و فریادهای « رضا شاه رضا شاه روحت شاد » سردادند که پایه‌های حکومت خونین روضه خوان‌های فرستاده استعمار را لرزانید. مردم ایران دریافتند که  پیکر بی جان رضا شاه قدرتمندتر از تمامی این گروه جنایتکار است.
  
شامگاهان از سوی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران و علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی مهمانی رسمی در تخت جمشید  به سرافرازی ورود پادشاهان، رییس جمهورها، سران و نمایندگان بلندپایه همه  کشورهایی که در جشن ۲۵۰۰ سال بنیانگداری شاهنشاهی ایران شرکت کردند، داده شد. این جشن در روز ۲۲ مهر ماه زادروز فرخنده علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی برگزار شد، روزی که "ایران کهن‌تر از تاریخ" با همه ملت‌های گیتی و سران آنان جشن گرفته شد. شاهنشاه در بیانات خود بر سر میز شام فرمودند:
+
زمان بسیاری به درازا کشید، ولی سرانجام مردم ایران حقیقت سخنان آریامهر را دریافتند، زمانی که اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر فریاد می‌کشیدند « قدرت من فقط ناشی از قدرت شماست، و قدرت شما قدرت یک پارچگی ملت ایران است که امروزه در دنیا مورد احترام قرار گرفته است »
  
خانم‌ها و آقایان
+
'''[[بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن از ژوهانسبورگ و قاهره تا شهر ری ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹|ایرانیان سرافرازی خود را با فریادهای جاوید شاه دوباره به دست بیاورید و این « فرقه تبهکاران » را به زیر بکشید و حکومت مشروطه شاهنشاهی ایران را برقرار سازید]]''' 
  
از طرف شهبانو و خودم، و به نام ملت ایران، مقدم همه شما را به عنوان گرامی‌ترین میهمانان کشور ما در این هنگام که ملت ایران دوهزاروپانصدمین سال بنیانگذاری وحدت ملی و شاهنشاهی خود را جشن می‌گیرد، شادباش می‌گویم، و اجتماع کنونی شخصیت‌های بزرگ جهانی را در تخت جمشید، زادگاه تاریخی این شاهنشاهی کهن، به فال نیک می‌گیرم، زیرا احساس من این است که در جمع امشب ما، تاریخ گذشته با واقعیت‌های امروز پیوند خورده‌است و چنین پیوندی که بر اساس تفاهم و دوستی تکیه دارد، طبعاً شایسته آن است که به فال نیک گرفته شود.
 
 
اگر ما با اشتیاق کامل از شما دوستان عالیقدر خویش برای شرکت در بزرگترین جشن تاریخ خود دعوت کردیم، به این جهت بود که موضوع این دعوت را شایسته آن می‌دانستیم که شما رنج این سفر را بر خود هموار کنید، زیرا این جشن قبل از هر چیز، بزرگداشت فرهنگی کهن است که به تمام عالم بشریت تعلق دارد. در واقع شما امشب بیش از آنکه میهمان ما باشید، میهمان میزبانی هستید که «تاریخ» نام دارد.
 
 
ما امشب در چند قدمی بنای با عظمت تخت جمشید به دور هم گرد آمده‌ایم که ستون‌های خاموش آن شاهد گذشت بیست‌وپنج قرن با همه رنج‌ها و شادی‌های آن بوده‌اند. همه می‌دانیم که این بنا روزگاری مرکز ثقل جهان بود، ولی این خاطره‌ای است که امروز دیگر تنها به تاریخ تعلق دارد. آنچه اکنون برای ما بسیار مهمتر از این جنبه تاریخی و سیاسی است، این است که این بنا، مرکز حکومتی بود که از نظر فکری بر اساس میراث معنوی کوروش کبیر، یعنی بر پایه احترام به فرد و به حقوق بشر بنیاد نهاده شده بود، و این همان اصلی است که تمام فرهنگ ایرانی بر آن پایه‌ریزی شده‌است.
 
 
وقتی که از دیدگاه تاریخ نگاه کنیم، خوب می‌توانیم احساس کنیم که در طول این چند هزار سال هر یک از ملت‌های جهان چه ماجراهای شگرف را در پشت سر گذاشته و چه اندازه در راه دشوار و پر مخاطره‌ای که بشریت در پیش داشته، رنج برده و قربانی داده‌اند. با این همه برای ما به عنوان فرزندان جامعه انسانی، توجه به این حقیقت مایه سربلندی است که بشریت در تمام این تلاش‌ها و دشواری‌ها، در تمام این راهی که طبق اصطلاح معروف قسمت اعظم آن از میان اشک و خون گذشته است، رسالت بزرگ خویش را در راه نیل به کمال مادی و معنوی از یاد نبرده و در این راه از همه آزمایش‌ها سربلند بیرون آمده است، زیرا در تمام این کشاکش، به آن بارقه نبوغی که از آغاز در نهاد نوع آدمی سرشته شده، از تمام عوامل نیرومندی که در برابر او صف‌آرایی کرده بودند، تواناتر و قاطع‌تر بوده‌است. این همان بارقه نبوغی است که به انسان که در آغاز یکی از انواع بی‌شمار موجودات روی زمین بیش نبوده، امکان آن داده‌است که امروز حتی پا از زمین بیرون گذارد و راه بیکران کائنات را به روی خویش بگشاید. توجه به این واقعیت غرورانگیز کافی است که مسئولیت و وظیفه همه مردم نیک‌اندیش جهان را برای ما روشن کند، و من تردید ندارم که جمع امشب ما، جمع مردم نیک‌اندیش است، زیرا این کاملاً منطقی و بدیهی است که هیچ رییس کشوری نمی‌تواند آرزویی جز پیشرفت روزافزون مادی و معنوی افراد ملت خود داشته باشد. فقط می‌باید امید داشت که همه این آرزوها به صورتی هماهنگ با یکدیگر و مکمل همدیگر تحقق یابند تا نتیجه نهایی نه تنها تأمین سعادت قسمتی از مردم جهان، بلکه تأمین سعادت تمام فرزندان آدمی باشد.
 
 
بدیهی است در این راه هنوز مشکلات بسیاری وجود دارد که غالباً میراث طرز فکر و الزامات گذشته است، ولی امیدوار باشیم که جامعه انسانی همچنان که از تمام آزمایش‌های گذشته پیروز بیرون آمده، این آزمایش نهایی را که بزرگترین و در عین حال ثمربخش‌ترین همه آنها است نیز با پیروزی در پشت سر خواهد گذاشت.
 
 
همه ما می‌دانیم که هنوز جامعه بشری ما با دشواری‌های بسیار دست به گریبان است. می‌دانیم که قسمت بزرگی از مردم جهان همچنان از فقر، جهل، گرسنگی و از تبعیضات گوناگون رنج می‌برند و هر روز نیز در گوشه و کنار جهان صدای گلوله‌ها را می‌شنویم و با مظاهر مختلف خشونت و کینه‌توزی روبه‌رو می‌شویم. با این همه این را نیز می‌دانیم که اگر جامعه بشری تاکنون موفق به از میان بردن این نابسامانی‌ها و رفع این تبعیضات نشده به هیچ وجه نباید مایوس شویم زیرا رسالت ابدی و تغییرناپذیر بشریت سیر دایم به سوی کمال است و هر یک از ما برای آنکه در مسیر صحیح انجام این رسالت قدم برداریم، می‌باید بکوشیم تا در حدود امکانات و شرایط خود،  دنیا را برای جامعه بشری به صورت یک دنیای محبت و صلح و دوستی درآوریم. دنیایی که در آن هر فرد آدمی بتواند در محیطی امن و فارغ از ترس و نگرانی، از حد اکثر مواهب دانش و تمدن برخوردار شود.
 
 
مسلما به هیچ یک از مهمانان عالیقدر خودم نکته تازه‌ای نگفته‌ام اگر بگویم که جامعه امروزی بشر قبل از هر چیز از مسئولان اداره امور جهان، از تمام آنهایی که سهمی در اداره سرنوشت ملت‌ها دارند توجه به همین واقعیت را انتظار دارد، همه مردم جهان از هر نژاد و هر کشور و هر طبقه اجتماعی در این خواسته شریکند که در دنیایی دور از دغدغه و اضطراب و دور از خطر دائمی نابودی نوع بشر به سر کنند، و همه آروز دارند که حاصل کار آنها در دنیای دلخواه ایشان تنها در راه تأمین زندگانی بهتر و باز هم بهتری برای آنها به کار افتد.
 
 
دو هزار و پانصد سال پیش، یکی از فرزندان این سرزمین، کوروش هخامنشی که به همان اندازه که متعلق به ملت ما است متعلق به تاریخ و عالم بشریت است، کوشید تا با ایجاد تحولی اساسی در اصول حکومتی بیرحمانه جهان آن روز، و با بنیانگذاری شیوه حکومتی تازه‌ای بر اساس احترام به حقوق و معتقدات افراد، صفحه تازه‌ای را در تاریخ بگشاید. بسیار رهبران و متفکران و نیک اندیشان دیگر  بعد از او به همین راهی رفتند که سیر تحول مستمر جامعه بشری به سوی کمال، حاصل آن است. آرزو کنیم که با همفکری و همگامی همه نیک اندیشان جهان، بار دیگر در عصر ما تاریخ ورق بخورد و صفحه تازه‌ای گشوده شود که در آن دیگر اثری از تاریکی‌ها، از فقر و جهل و بیماری و گرسنگی، از تبعیض‌ها و از بی عدالتی‌ها نباشد، آرزو کنیم که فرزندان ما برای همیشه در جهانی فارغ از بیم و اضطراب بسر برند و در دیدگاه زندگی خویش چیزی بجز روشنایی و امید نداشته باشند.
 
 
برای یکایک از شما اعلیحضرتان، روسای محترم و جمهوری، والاحضرتان، عالیجنابان، خانم‌ها و آقایان که به نشان هم بستگی محبت آمیز خود با ملت ایران و با احترام به فرهنگ کهن آن در این جمع تاریخی حضور یافته‌اید، و برای همه رهبران و مسئولان دیگر جهان در این راه آرزوی موفقیت می‌کنم، و با این آرزو جام خود را به سلامتی و شادکامی یکایک شما و با امید رفاه و ترقی روزافزون همه ملت‌های شما می‌نوشم.
 
 
 
پس از سخنان شاهنشاه هایله سلاسی امپراتور اتیوپی کهن سال‌ترین میهمان به نمایندگی از همه سران دیگر کشورها  در پاسخ به شاهنشاه ایران بیاناتی ایراد کرد.:...
 
 
پس از پذیرایی رسمی، همه میهمانان به تخت جمشید رفتند و برنامه نور و سدا اجرا شد و تاریخ کهن ایران برای سران کشورها با تکنیک مدرن نشان داده شد. سپس برنامه با آتش بازی خیره کننده‌ایی  به پایان رسید و شاهنشاه و شهبانو پیشاپیش همه شاهان و رییس جمهورها به سوی چادر پذیرایی به راه افتادند. چشم اندازی که دل هر ایرانی را از سرافرازی می‌فشارد و هیچ ایرانی نمی‌تواند جلوی ریزش اشک خود را بگیرد، نزدیک به یک کیلومتر تا چادرها، همه میهمانان شگفت زده از بزرگی و شکوه ایران و نژاده بودن ایرانیان، پشت سر شاهنشاه نیک اندیش این سرزمین کهن به راه افتادند. چه سرافرازی دارد ایرانی بودن با بیش از هفت هزار سال تاریخ نوشته شده با سند و ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی پیشاهنگ فرهنگ و تمدن در سراسر گیتی بودن.
 
  
 
</onlyinclude>
 
</onlyinclude>
  
 
[[رده:مشروطه:صفحه اصلی]]
 
[[رده:مشروطه:صفحه اصلی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۱


بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن - روحت شاد رضا شاه
RezaShahBozorgTombRay4.jpg
RezaShahBozorgTombRay2.jpg

بازگشت اعلیحضرت همایون رضا شاه بزرگ به مام میهن از ژوهانسبورگ و قاهره تا شهر ری ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ - پس از سپری شدن بیش از ۹ سال، اعلیحضرت همایون رضاشاه بزرگ از سفر دراز خود که از شهریور ماه ۱۳۲۰ آغاز شده بود، به میهن بازگشتند. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. سفر پایانی رضا شاه بزرگ با راه‌آهن سراسری ایران همان راه‌آهنی که نماد شاهنشاهی پدر ایران نوین شد، انجام پذیرفت. اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر، ملکه مادر همسر رضا شاه بزرگ و خانواده شاهنشاهی ایران، هیات دولت، هیات‌های ویژه فرستاده شده از کشورهای گیتی و دیگر سران کشوری و لشکری و مردم پایتخت با فر و شکوه بی همانندی از ایستگاه راه‌آهن پشت پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به سوی آرامگاه ابدی پدر ایران نوین به راه افتادند و در اندوه همگان پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ در اشکوب زیرین آرامگاه در شهر ری به خاک سپرده شد. سنگ آرامگاه مشکی و بالای آن دیهیم طلایی رنگ پهلوی قرارداشت. سپس تصمیم مجلس شورای ملی دایر بر دادن فرنام "کبیر" در لوحه‌ای طلا بر بالای آرامگاه رضا شاه بزرگ قرارداده شد.

در روز چهارشنبه ۴ امرداد ماه ۱۳۲۳ رضا شاه بزرگ با قلبی شکسته جهان فانی را بدرود گفتند. قلبی که برای ایران می تیپد بازایستاد، برای ایرانی که در آن زمان، در اشغال بیگانگان بود و زیر چکمه‌های ارتش خونخوار کشورهای استعمارگر شوروی و انگلستان چهار سال ویران شد. برای ایرانی که آن اندازه ناتوان شده بود که یارای پذیرفتن پیکر شاهنشاهی که آبادش کرده بود را نداشت. قرار بر این شد که پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به کشور مصر برده شود تا در زمانی دیگر که کشور ایران در آرامش باشد به ایران آورده شود. به سبب جنگ جهانی دوم که آتشش به همه جای گیتی کشیده شده بود، سه ماه به درازا کشید تا پیکر مومیایی شده رضا شاه از ژوهانسبورگ به قاهره برسد و در مسجد رفاعی به امانت گزارده شود.

شش سال به درازا کشید تا کشور ایران آرامش یافت و استان آذربایجان که با نیرنگ استالین و سرسپردگان قاجاری یک سال از کشور مادر جدا شده بود، از پای ننگین سربازان شوروی در روز ۲۱ آذر ماه ۱۳۲۵ پاک شد. زمانی به درازا کشید تا کشور آرامش خود را از خائنان و اشغالگران بازیافت.

در روز ۳۱ خرداد ماه ۱۳۲۸ مجلس شورای ملی "به پاس حق‌شناسی ملت ایران تصویب کرد که عنوان رسمی سرسلسله دودمان عظیم‌الشأن پهلوی اعلیحضرت رضاشاه کبیر خواهد بود. این تصمیم باید بر لوحه‌ای طلا حک و در آرامگاه شاهنشاه فقید نصب گردد". به دستور اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران، برای بازگرداندن پدر به ایران آرامگاهی باشکوه با بنایی سپید رنگ به پهنه ۹۰۰۰ متر مربع و بلندای ۲۵ متر در شهر ری ساخته شده بود. این بنا دو اشکوب داشت، اشکوب هم‌کف سالن ورودی بود و در اشکوب زیرین آرامگاه قرار داشت. نمای بنای آرامگاه همانند آتشکده بود که خاری در چشم ملایان و دستاربندان و کمونیست‌های بی‌وطن، دشمن ایران و ایرانی شد.

پس از سپری شدن نزدیک به شش سال، در روز ۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ والاحضرت شاهپور علیرضا به ریاست هیاتی برای جا به جا کردن پیکر اعلیحضرت رضا شاه بزرگ به ایران رهسپار قاهره شدند و پیکر پدر ایران نوین سرانجام در فرودگاه اهواز به سرزمین اهورایی ایران بازگردانده شد. در روز ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ ترن ویژه که از اهواز پدر ایران نوین را ترابر می‌کرد، وارد ایستگاه راه‌آهن تهران شد. واگن سیاه رنگ و ترنی ویژه برای ترابری پیکر رضا شاه بزرگ از ایستگاه راه‌آهن اهواز به سوی ایستگاه راه‌آهن تهران به راه افتاد. مردم ایران در هر کجا که واگن ویژه از آن جا می‌گذشت با هیات‌های رسمی آن شهر به پیشواز می‌آمدند و به اعلیحضرت رضا شاه بزرگ ارج می‌نهادند. در روز ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۹ پس از خاکسپاری پدر ایران نوین رضا شاه بزرگ، اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر پیامی به مردم ایران فرستادند و فرمودند:

مشاهده تأثر و اندوه فراوان عموم هم‌میهنان و شرکت صمیمانه‌ای که در هنگام تشییع و تدفین جنازه اعلیحضرت پدر تاجدارم نموده‌اند، مایه تسلی خاطر و تقویت روح افسرده من در این مصیبت می‌باشد. ابراز احساسات بی‌آلایش ملت که از قلبی آکنده از قدرشناسی و مهر و محبت نسبت به رادمردی خدمتگزار سرچشمه گرفته‌است، برای روح پاک فقید سعید بهترین پاداش و برای من و سایر خدمتگزاران ایران نیکوترین مشوق فداکاری است. با ابراز سپاسگزاری از عموم هم‌میهنان، از درگاه حضرت احدیت توفیق و سعادت همگی را مسئلت می‌نمایم.

مجلس شورای ملی در ۱۹ اسفند ماه ۱۳۴۴ در قانونی با ماده واحده تصویب کرد که روز سوم اسفند ماه به نام روز رضا شاه کبیر نام گذاری شده و مقرر می‌گردد همه‌ساله در روز مزبور خدمات و فداکاریهای شاهنشاه فقید موجد ایران نو از طریق رادیو و تلویزیون و مطبوعات برای آگاهی نسل جوان کشور یادآوری شود. روز سوم اسفند ماه روز از سوی رضا شاه بزرگ است که با این کودتا ایران را از تجزیه شدن و خیانت قاجار رهایی بخشید.

کوشش در ویران‌سازی یادواره رضا شاه بزرگ - پس از چیره شدن تازیان به ایران در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ کوچی تازی با کمک خائنین به ایران، کنفدراسیون دانشجویان خارج از کشور، مجاهدین خلق، توده ای‌ها، چریک‌های فدایی و ده‌ها گروهک چپ و راست مزدوران بیگانه، در روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ صادق خلخالی جلاد رژیم اسلامی حاکم بر ایران، نخستین کلنگ ویران ساختن آرامگاه رضا شاه بزرگ را به این بنای تاریخی زد. نزدیک به ساعت ۴ پس از نیمروز به دستور شیخ صادق خلخالی و با بودن هزاران تن از مردم شهر ری و پیرامون، با دینامیت و جرثقیل و بولدوزر ویران‌سازی آرامگاه رضا شاه بزرگ آغاز شد. خلخالی تا ساعت ۳ بامداد در آرامگاه ماند و ویران سازی را سرپرستی می‌کرد. انبوهی از مردم در آرامگاه گرد آمده بودند، و در نخستین دقیقه‌ها بسیاری بی اندازه اندوهگین شدند و گریستند. نحستین کلنگ ویران سازی با شکستن سنگ‌های مرمر جلوی آرامگاه زده شد و سپس مزدوران کمیته درهای ورودی و سنگ‌های دور و بر آن را با پتک و کلنگ شکستند. پاسداران جای گرفته در آرامگاه گفتند که بخش‌های سخت ساختمان با کارگذاری بمب ساعتی خمیری و تی اِن تی انجام خواهد یافت.

فریاد ملت ایران برای رضا شاه - بی عدالتی‌ها، فشارهای زندگی، بیکاری، گرسنگی، تورم اقتصادی، گرانی، بدبختی، اعدام‌ها، تجاوزهای جنسی به زنان و مردان ایرانی، شکنجه‌های خوفناک، بریدن اعضای بدن در کشور به جایی رسید که از دی ماه ۱۳۹۶ کوچی تازی، ملت ایران در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند و علیه دیکتاتوری فقیه اسلامی، همانند پدربزرگانشان که علیه دیکتاتوری قاجار که چون بختکی سیاه، بر کشور کهن و غنی ایران افتاده بود تظاهرات کردند. ملت ایران فریاد برآوردند: « رضا شاه رضا شاه » زیرا که می‌خواهند رضا شاه آنان را از دیکتاتوری فقیه اسلامی برهاند، همانگونه که رضا شاه ملت و کشور ایران را از دیکتاتوری قاجار رهایی بخشید. فریادهای « رضا شاه رضا شاه » چنان لرزه‌ایی بر پیکر رژیم اسلامی در ایران انداخت و دشمنان کشور و ملت ایران دست و پاچه شدند و ترسیدند که ملت ایران این تازیان را از کشور اهورایی ایران بیرون برانند. این کور دلان خرافاتی، از ترسشان دوباره به جای ویران شده آرامگاه رضا شاه بزرگ رفتند، و دوباره در میان ویرانه‌ای که صادق خلخالی جنایتکار بر جای گذاشته بود، پس از سی و هشت سال به دنبال پیکر اَبَر مرد تاریخ ایران و جهان گشتند. روز چهارم اردییهشت ماه ۱۳۹۸ کوچی تازی، روزی که رضا شاه بزرگ دیهیم شاهنشاهی ایران را بر سر نهاد، پیکر مومیایی شده رضا شاه بزرگ نمایان شد. همانند آن زمان که قاجاریان مغول نتوانستند رضا شاه را کنترل کنند، امروز نیز این جلادان دومین یورش عرب به ایران، نمی‌توانند رضا شاه را کنترل کنند. در سراسر ایران پهناور، در هر روستای دور و نزدیک، روح پدر ایران نوین زنده است. کوچک و بزرگ، پدر بزرگان و پسران و دختران و نواده هایشان کلاه پهلوی بر سر نهادند و فریادهای « رضا شاه رضا شاه روحت شاد » سردادند که پایه‌های حکومت خونین روضه خوان‌های فرستاده استعمار را لرزانید. مردم ایران دریافتند که پیکر بی جان رضا شاه قدرتمندتر از تمامی این گروه جنایتکار است.

زمان بسیاری به درازا کشید، ولی سرانجام مردم ایران حقیقت سخنان آریامهر را دریافتند، زمانی که اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر فریاد می‌کشیدند « قدرت من فقط ناشی از قدرت شماست، و قدرت شما قدرت یک پارچگی ملت ایران است که امروزه در دنیا مورد احترام قرار گرفته است »

ایرانیان سرافرازی خود را با فریادهای جاوید شاه دوباره به دست بیاورید و این « فرقه تبهکاران » را به زیر بکشید و حکومت مشروطه شاهنشاهی ایران را برقرار سازید