دانشکده فرماندهی و ستاد

دانشکده فرماندهی و ستاد (کوتاه شده: دافوس) دانشکده نظامی وابسته به ارتش شاهنشاهی ایران است، که به ارائه دوره‌های تخصصی آموزش علمی و نظامی می‌پردازد و برای گرفتن درجه سرگردی و بالاتر، باید توسط نیروهای نظامی گذرانده شود. این دانشگاه در دوره رضاشاه بزرگ و در سال ۱۳۱۲ بنید نهاده شد. فعالیت آن از سال ۱۳۲۲ تا ۱۳۲۶ خورشیدی هم زمان با جنگ جهانی دوم بازایستاد و از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های ایران می‌باشد

تاریخچه

در سال ۱۳۱۴ برای تشکیل دانشکده، از طریق وزارت امور خارجه با وزارت امور خارجه فرانسه مکاتباتی به عمل آمد تا عده‌ای افسر تحصیل کرده و زبده به عنوان مستشار به ایران اعزام نمایند. دولت فرانسه با این تقاضای ایران موافقت نموده و هیأتی را به ایران مأمور نمود تا دانشکده ستاد و فرماندهی را در ایران تشکیل دهند و ارتقاء افسران از درجه سرهنگی به سرتیپی مشروط به طی این دوره شود. دولت فرانسه یک هیئت هفت نفری به سرپرستی سپهبد فرانسوا ژرژ ژاندر به ایران اعزام نمود. سه افسر فرانسوی نیز که پیش‌تر در ایران استخدام شده بودند، به جمع این هیئت افزوده شدند. پس از ورود این هفت نفر، در شمال باغشاه، ساختمانی که قبلاً برای دانشگاه جنگ بنا گردید بود، تحویل افسران فرانسوی داده شد و دانشگاه رسماً کار خود را از مهرماه ۱۳۱۴ آغاز کرد. ریاست دانشگاه جنگ ابتدا با سرلشکر جهانبانی بود، ولی پس از مدت کوتاهی تعویض و سرلشکر ضرغامی؛ رئیس ستاد ارتش، به سرپرستی دانشگاه منصوب گردید. سمت سپهبد ژاندر در دانشگاه جنگ، مدیریت دروس بود. سرتیپ محسن دیبا رئیس رکن دو ستاد ارتش با حفظ سمت، به معاونت دانشگاه جنگ منصوب گردید. دانشگاه جنگ دارای ۲ دوره اصلی بود: دوره فرماندهی؛ که مدت آن یک سال بود و دوره ستاد؛ که مدت آن را دو سال تعیین کرده بودند. افسرانی که دوره ستاد را طی می‌نمودند، نوار کلاه و لباس آن‌ها به مشکی تبدیل می‌شد و واکسیل ستادی هم بر شانه سمت چپ آنها اضافه می‌شد

جنگ جهانی دوم

در ۱۳۱۸ که افسران فرانسوی به جبهه دعوت شدند، بلافاصله ایران را ترک کردند و امور دانشگاه در دست ایرانیان قرار گرفت، سازمان به قرار زیر بود: سرلشکر عزیزالله ضرغامی؛ رئیس ستاد ارتش و فرمانده دانشگاه جنگ، سرتیپ محسن دیبا؛ رئیس رکن دو و معاون اداری دانشگاه، سرتیپ حاجعلی رزم‌آرا؛ رئیس اداره جغرافیایی ارتش و معاون علمی دانشگاه جنگ و سرتیپ حسن ارفع؛ رئیس اداره سواره‌نظام و رئیس دبیرخانه دانشگاه. استادان و مدرسین دانشگاه جنگ، پس از ترک افسران فرانسوی از میان ایرانیان انتخاب شدند. در سال ۱۳۲۲ به علت مشکلات ناشی از وقوع جنگ دوم جهانی، دانشگاه به‌طور موقت تعطیل شد. دانشگاه جنگ تا شهریور ۱۳۲۰ در مجموع ۹۶ نفر فارغ‌التحصیل دوره فرماندهی و ۱۶۱ نفر فارغ‌التحصیل دوره ستاد داشت

بازگشایی

در سال ۱۳۲۶ دانشگاه جنگ پس از تجدید نظر کلی در طول دوره و آموزش‌های موجود، بار دیگر بازگشایی شد و نام آن به دانشگاه فرماندهی و ستاد تغییر یافت. در سال ۱۳۴۰ دانشگاه دیگری بنابر نیاز، با عنوان دانشگاه فرماندهی عالی و ستاد مشترک تأسیس شد. مجموعه این دو دانشگاه مجدداً تحت نام دانشگاه جنگ در تابعیت ریاست ستاد ارتش قرار گرفت. در سال ۱۳۴۴ دانشگاه جنگ منحل شد و دو دانشکده به نام‌های دانشکده فرماندهی و ستاد نیروی زمینی ذیل تابعیت نیروی زمینی شاهنشاهی ایران و دانشکده ستاد نیروهای مسلح در تابعیت ستاد مشترک ارتش شاهنشاهی ایران به وجود آمدند تندرست و پیروز باشید