سخنرانی سپهبد عبدالرحمن عارف پرزیدنت عراق در نشست مشترک مجلس سنا و مجلس شورای ملی ۲۷ اسفند ماه ۱۳۴۵

مجلس سنا

دیدار رسمی سپهبد عبدالرحمان محمد عارف پرزیدنت عراق و بانو از ایران ۲۸-۲۳ اسفند ماه ۱۳۴۵ خورشیدی دیدار رسمی سران دیگر کشورها از ایران/سال ۱۳۴۵ خورشیدی

مجلس شورای ملی

سخنرانی پرزیدنت عارف در نشست مشترک مجلس سنا و مجلس شورای ملی

سخنرانی سپهبد عبدالرحمن عارف پرزیدنت عراق در نشست مشترک مجلس سنا و مجلس شورای ملی ۲۷ اسفند ماه ۱۳۴۵

پیش از نیم روز چهارشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۳۴۵ در نشست مشترک مجلس سنا و مجلس شورای ملی سخنرانی کردند و از پیوندهای دیرین دو کشور ایران و عراق و نهضت ملت ایران که به رهبری شاهنشاه آریامهر انجام یافته سخن گفتند و انقلاب اجتماعی ایران را ستودند. از ساعت ۹ بامداد نمایندگان دو مجلس، هیات دولت، سفیرهای دولت‌های غربی و شماری از پایوران کشور در کاخ سنا گرد آمدند. برابر با ساعت ۹ و چهل دقیقه، خودروی آورنده پرزیدنت حافظ با اسکورت شهربانی، جلوی پلکان کاخ سنا بازایستاد. هویدا نخست وزیر، رییس مجلس سنا، رییس شورای ملی، اسداله علم وزیر دربار شاهنشاهی، وزیر امور خارجه و رییس کل تشریفات شاهنشاهی از پرزیدنت عارف پیشباز نمودند. در این هنگام أیین احترامات نظامی انجام یافت و دسته موزیک سرود ملی عراق و سلام شاهنشاهی ایران را نواخت. سپس پرزیدنت عارف به اتاق استراحت راهنمایی شدند. پس از چند دقیقه رییس کل تشریفات سلطنتی ورود پرزیدنت عارف را به تالار نشست علنی اعلام داشت و باشندگان به پا خاستند و به پرزیدنت عراق ابراز احساسات کردند. ریاست نشست مشترک دو مجلس با مهندس شریف امامی رییس مجلس سنا بود.

آنگاه پرزیدنت عارف پشت تریبون قرار گرفت و سخنرانی خود را آغاز نمود:

جناب آقای رییس مجلس سنا، جناب آقای رییس مجلس شورای ملی، جنابان نمایندگان مجلسین

از اینکه در برابر افراد برجسته و ممتازی از نمایندگان ملت دوست ایران ایستاده‌ام، احساس شادمانی و خرسندی بی اندازه می‌کنم و خوشوقتم در این فرصت خجسته‌ای که اعلیحضرت شاهنشاه برای من فراهم نموده‌اند، درودها و آرزوهای دولت و ملت عراق را به دوست خود ملت ایران که علایق دین و تاریخ و فرهنگ و حسن هم جواری ما را به آن پیوند می‌دهد، بازگو نمایم. ملت عراق با کمال علاقه نهضت همسایه خود ملت ایران را دنبال می‌کند و آن را پشتیبانی برای نهضت خود و برای پیشرفت تمدن می‌داند که سعادت و رفاه کامل جهان بشریت و به خصوص این دو کشور همسایه نتیجه آن خواهد بود. دو ملت از زمان قدیم و به حکم همسایگی در راه سوق دادن بشریت به سوی پیشرفت و توسعه تمدن‌های باستانی که در نقاط مختلفه ایران و در جلگه‌های بین النهرین بوجود آمده‌اند، با هم تعاون داشته‌اند.

اطمینان داریم که شما دوستانم با من هم عقیده هستید که تمدن عربی اسلامی که در بغداد ایران بوجود آمد در درجه اول ساخته و پرداخته علمای دو ملت مسلمان عرب و ایرانی بوده است. آثار بسیاری از فارسی به عربی ترجخه شد و ایرانیان به فراگرفتن قران و حدیث و ادبیات عمر کمر همت بستند. اعراب افتخارات ایرانیان و ایرانیان افتخارات اعراب را از نزدیک مشاهده کردند. رجال حدیث ما، احادیث را جمع آوری و برای اینکه بتوانند آنها را روایت کنند صدها فرسنگ پشت سر گذاشتند، کسانی در قواعد زبان عربی کتاب‌ها نوشتند و در فقه سرآمد گشتند و احکام دین را از قرآن مجید و حدیث شریف بیرون کشیدند و شماری در فقه و طب و ریاضیات و علوم فلسفه به پژوهش پرداختند.

این شخصیت‌های ایرانی و برادران عرب آنها حق بزرگی نسبت به فرهنگ و تمدن دو ملت دارند. تمدن عرب تحت تاثیر مردم ایران قرار گرفت و هر دو تمدن در آن دروه از تمدن‌های دیگر برخوردار شدند و نتیجه آن یک تمدن اسلامی گردید که آثار آن هنوز در زبان و ادبیات و دین و تاریخ عیان می‌باشد. اکنون همه ما از اصول این تمدن عربی اسلامی بهره مند هستیم و به این دو ملت که در راه این تمدن فداکاری کرده‌اند، افتخار می‌کنیم.

برادران، چنین رابطه‌ای را که مایه سرافرازی است، نمی‌توان از دست داد و افتخارات آن یک محرک قوی برای تقویت روابط و همکاری برای توسعه و حفظ آن می‌باشد. این موضوع جز با فراهم کردن آسایش و تعاون میان دو ملت ما انجام نمی‌یابد. عراق که تمدن قدیم در سرزمین نشو و نما کرد و تمدن اسامی در جلگه‌های آن توسعه یافت، در این تعاون با شما در صف جلو قرار گرفته است. زیرا امنیت و آرامش در ایران همان اندازه برای عراق اهمیت دارد که امنیت و آرامش عراق برای ایران.

آقایان، اجازه فرمایید این نهضت فرخنده‌ای را که ملت عزیز ایران از آن برخوردار است، به شما تهنیت بگویم. این نهضت در سایه رهبری حکیمانه اعلیحضرت شاهنشاه که به منظور سعادت ملت و رفاه و ترقی کشور خود آن را به عهده گرفته‌اند، بوجود آمده است. این رابطه روحی و الهی که ملت ایران را به ملت عرب پیوند می‌دهد،رابطه نیرومندی می‌باشد. این رابطه در احترام و تقدیسی که ملت ایران برای برگزیدگان خاندان نبوت و امامان در نجف و کربلا و کاظمین و سامره و مشهر قایل هستند، جلوه گر است. مانند این رابطه میان سایر ملل دیده نمی‌شود و در واقع وسیله مقدس برادری و محبت میان دو ملت به شمار می‌رود، بلکه رابطه استواری میان ملت عرب و ملت مسلمان ایران می‌باشد که ما برای آن ارزش قایل هستم و آن را گرامی می‌داریم. هم چنین ما با دیده قدردانی به احساسات ملت ایران مسلمان دوست در مورد مسله فلسطین می‌نگریم.

دوستان، من نسبت به پذیرایی شایان و احساسات برادرانه و صادقانه‌ای در اینجا مشاهده کردم، سپاسگزاری فوق العاده می‌کنم و آرزوهای نیک خود را به اعلیحضرت شاهنشاه و علیاحضرت شهبانو و به دولت ایران و به همه شما و به ملت ایران دوست تقدیم می‌داریم و برای ملت ایران سعادت و پیشرفت آرزومندم.