چشم امید بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| دیوانۀ عشق آن نگارم | با دنیا و آخرت چکارم |
| نه تاب کشیدن صبوری | نه طاقت هجر روی یارم |
| دل گر تو و مهر بر گرفتی | من جان عزیز می سپارم |
| تا در قدم تو زنده گردم | باز آی که خاک رهگذارم |
| صد بار اگر برانیم بیش | من چشم امیدبر ندارم |
| جان بر سر دست ایستاده | در راه تو از پی نثارم |
| بر تحفۀ این فقیر بخشای | جز این دگر هیچ من ندارم |
| چون بی تو هنوز زنده ماندم | از خود به خدا که شرمسارم |
| از بهر پرستشت بماندم | ور نه به جهان نبود کارم |
| تو شاه ممالک نکوئی | من بندۀ بینوای زارم |
| شهزادۀ روزگاران کو | بی او چو شب است روزگارم |
| بیدل همگی مرا غلامند | چون بندۀ خاص شهریارم |
در ویکی‌پدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۷:۵۹ (UTC)––––