پارک فرح
پارک فرح در سال ۱۳۴۵ به در خواست شهبانو فرح پهلوی از محمدرضا شاه پهلوی بنیان شد. زمینهای پارک فرح پیشتر جلالیه نام داشت و در اختیار ارتش بود. این یک منطقه نظامی بود که برای رژه و همچنین برای اسب‌دوانی از آن استفاده می شد. به دستور شهبانو طرح این پارک بوسیله طراح پرآوازه فرانسوی به نام «ژوفه» و دیگر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه گردید.
پهنه این پارک ۳۵ هکتار است. در این پارک گیاهیان و درختان گوناگون چون چنار، اقاقیا و کاج کاشته شده اند. ضلع جنوب شرقی این پارک به سبک پارک‌های ژاپنی طراحی شده و دارای آب‌نما و نهرهای مارپیچ است. در خیابان‌های شمالی پارک میزهای شطرنج واقع شده است. زمینهای ورزشی بسکتبال و والیبال نیز در ضلع شمالی قراردارد. پارک فرح همچنین یک مرکز تاتر عروسکی و یک کتابخانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دارد. تندیس‌ها ارزنده ای نیز پارک فرح وجود دارد که نامی‌ترین آنها تندیس خیام وابوریحان بیرونی است.
پس از انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ نام پارک فرح به پارک لاله تغییر یافت.