ناصر خسرو (قصاید)/بهار دل دوستدار علی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | ناصر خسرو (قصاید) (بهار دل دوستدار علی) از ناصر خسرو |
' |
بهار دل دوستدار علی | همیشه پر است از نگار علی | |
دلم زو نگار است و علم اسپرم | چنین واجب آید بهار علی | |
بچن هین گل، ای شیعت و خسته کن | دل ناصبی را به خار علی | |
از امت سزای بزرگی و فخر | کسی نیست جز دوستدار علی | |
ازیرا کز ابلیس ایمن شده است | دل شیعت اندر حصار علی | |
علی از تبار رسول است و نیست | مگر شیعت حق تبار علی | |
به صد سال اگر مدح گوید کسی | نگوید یکی از هزار علی | |
به مردی و علم و به زهد و سخا | بنازم بدین هر چهار علی | |
ازیرا که پشتم ز منت به شکر | گران است در زیر بار علی | |
شعار و دثارم ز دین است و علم | هم این بد شعار و دثار علی | |
تو ای ناصبی خامشی ایرا که تو | نهای آگه از پود و تار علی | |
محل علی گر بدانی همی | بیندیشی از کار و بار علی | |
مکن خویشتن مار بر من که نیست | تو را طاقت زهر مار علی | |
به بیدانشی هر خسی را همی | چرا آری اندر شمار علی؟ | |
علی شیر نر بود لیکن نبود | مگر حربگه مرغزار علی | |
نبودی در این سهمگن مرغزار | مگر عمرو و عنتر شکار علی | |
یکی اژدها بود در چنگ شیر | به دست علی ذوالفقار علی | |
سه لشکر شکن بود با ذوالفقار | یمین علی با یسار علی | |
سران را درافگند سر زیر پای | سر تیغ جوشن گذار علی | |
نبود از همه خلق جز جبرئیل | به حرب حنین نیزهدار علی | |
به روز هزاهز یکی کوه بود | شکیبا، دل بردبار علی | |
چو روباه شد شیر جنگی چو دید | قوی خنجر شیرخوار علی | |
همی رشک برد از زن خویش مرد | گه حملهی مردوار علی | |
گر از غارت دیو ترسی همی | درآمدت باید به غار علی | |
به غار علی در نشد کس مگر | به دستوری کاردار علی | |
ز علم است غار علی، سنگ نیست | نشاید به سنگ افتخار علی | |
نبینی به غار اندرون یکسره | سرای و ضیاع و عقار علی | |
نبارد مگر ز ابر تاویل قطر | بر اشجار و بر کشت زار علی | |
نبود اختیار علی سیم و زر | که دین بود و علم و اختیار علی | |
شریعت کجا یافت نصرت مگر | ز بازوی خنجر گزار علی؟ | |
ز کفار مکه نبود ایچ کس | به دل ناشده سوکوار علی | |
سر از خس برون کرد نارست هیچ | کس اندر همه روزگار علی | |
همیشه ز هر عیب پاکیزه بود | زبان و دو دست و ازار علی | |
گزین و بهین زنان جهان | کجا بود جز در کنار علی؟ | |
حسین و حسن یادگار رسول | نبودند جز یادگار علی | |
بیامد به حرب جمل عایشه | بر ابلیس زی کارزار علی | |
بریده شد ابلیس را دست و پای | چو بانگ آمد از گیرودار علی | |
از آتش نیابند زنهار کس | چو نایند در زینهار علی | |
که افگند نام از بزرگان حرب | مگر خنجر نامدار علی؟ | |
به بدر و احد هم به خیبر نبود | مگر جستن حرب کار علی | |
پس آنک او به بنگاه میپخت دیگ | به هنگام خور بود یار علی | |
شتربان و فراش با دیگپز | نبودند جز پیشکار علی | |
سواری که دعوی کند در سخن | بیا، گو، من اینک سوار علی | |
اگر ناصبی گوش دارد زمن | نکو حجت خوشگوار علی | |
به حجت به خرطومش اندر کشم | علیرغم او من مهار علی | |
وگر سر بتابد به بیدانشی | ز علم خوش بیکنار علی | |
نیاید به دشت قیامت مگر | سیه روی و سر پرغبار علی |