ناصر خسرو (قصاید)/ای گشته سوار جلد بر تازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | ناصر خسرو (قصاید) (ای گشته سوار جلد بر تازی) از ناصر خسرو |
' |
ای گشته سوار جلد بر تازی | خر پیش سوار علم چون تازی؟ | |
تازیت ز بهر علم و دین باید | بیعلم یکی است رازی و تازی | |
گر تازی و علم را به دست آری | شاید که به هردو سر بیفرازی | |
بیعلم به دست ناید از تازی | جز چاکری و فسوس و طنازی | |
نازت ز طریق علم دین باید | نازش چه کنی به شعر اهوازی؟ | |
ای بر ره بازی اوفتاده بس | یک ره برهی ازین ره بازی | |
از طاعت خفتهای و بر بازی | چون باز به ابر بر به پروازی | |
بازی است زمانه بس رباینده | با باز زمانه چون کنی بازی | |
بازی رسنی نه معتمد باشد | بس بگسلد این رسنت، ایا غازی | |
ای دیو دوان چرا نمیبینی | از جهل نشیب دهر از افرازی | |
تازنده زمان چو دیو میتازد | تو از پس دیو خیره میتازی | |
بازی ز کجات میفراز آید | ای مانده به قعر چاه صد بازی؟ | |
رازی است بزرگ زیر چرخ اندر | بیدین تو نه اهل آن چنان رازی | |
انبازانند دینت با دنیا | چون با تن توست جان به انبازی | |
دنیا به تگ اندر است دینت کو؟ | بیدین به جهان چرا همی نازی؟ | |
غرقه شدهای به بحر دنیا در | یا هیچ همی به دین نپردازی | |
با آز هگرز دین نیامیزد | تو رانده ز دین به لشکر آزی | |
آواز گلوی بخت شوم آزست | تو فتنه شده برین به آوازی | |
غمز است هر آنچهت آز میگوید | مشنو به گزاف از آز غمازی | |
با دهر که با تو حیلهها سازد | ای غره شده چرا همی سازی؟ | |
بنگر که جهانت میبینجامد | هر روز تو کار نو، چه آغازی؟ | |
آن را کهت ازو همی رسد خواری | ای خواریدوست خیره چه نوازی | |
ای بز و زبون تن ز بهر تن | همواره چرا زبون بزازی | |
این جاهل را به بز چون پوشی | در طاعت و علم خویش نگدازی | |
تا کی بود این بنا طرازیدن؟ | چون خوابگه قدیم نطرازی؟ | |
ای حجت، کاز خرد باشد | همواره تو زین بدل در این کازی |