منوچهری (قصاید و قطعات)/رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | منوچهری (قصاید و قطعات) (رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه) از منوچهری |
' |
رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه | ای درخت ملک! بارت عز و بیداری تنه | |
اورمزد و بهمن و بهمنجنه فرخ بود | فرخت باد اورمزد و بهمن و بهمنجنه | |
بر سرانگشت معشوقان نگر سبزی حنا | بر سر انگشت سبزی بر سر و سبزش نه | |
راست پنداری بلورین جامهای چینیان | بر سر تصویر زنگاری و بند آینه | |
یا به منقار زجاجی برکند طاووس نر | پرهای طوطیان از طوطیان وقت چنه | |
ای خداوندی که روز خشم تو از خشم تو | در جهد آتش به سنگ آتش و آتشزنه | |
خشم تو چون ماهی فرزند داوود نبی | کو بیوبارد جهان، گوید که هستم گرسنه | |
در دعای ممنین و ممناتی، زانکه هست | زیر بارت گردن هر ممن و هر ممنه | |
تا توانی شهریارا روز امروزین مکن | جز به گرد خم خرامش جز به گرد دن دنه | |
بامدادان حرب غم را لشکری کن تعبیه | اختیارش بر طلایه، افتخارش بر بنه | |
تو به قلب لشکر اندر خون انگوران به دست | ساقیان بر میسره، خنیاگران بر میمنه | |
ساقیان تو فکنده باده اندر باطیه | خادمان تو فکنده عنبر اندر مدخنه | |
مطربان ساعت به ساعت بر نوای زیر وبم | گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه | |
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر | گاه نوروز بزرگ و گه بهار بشکنه | |
گه نوای هفت گنج و گه نوای گنج گاو | گه نوای دیف رخش و گه نوای ارجنه | |
نوبتی پالیزبان و نوبتی سرو سهی | نوبتی روشن چراغ و نوبتی کاویزنه | |
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری | ساعتی سروستاه و ساعتی با روزنه | |
بامدادان بر چکک، چون چاشتگاهان بر شخج | نیمروزان بر لبینا، شامگاهان بر دنه | |
ماه فروردین به گل چم، ماه دی بر باد رنگ | مهرگان بر نرگس و فصل دگر بر سوسنه | |
سال سیصد سرخ میخور، سال سیصد زرد می | لعل می الفین شهر و العصیر الفی سنه |