مرغ دل بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ای باد که مشک بار داری | بوئی ز دو زلف یار داری |
بگذار به خاک پای او سر | گر زان کو برو گذار داری |
ای آنکه چو من فتاده در بند | از هر گنهی هزار داری |
در خون مکش این رمیده دل را | گر زانکه سر شکار داری |
مرغ دل ماست در هوایت | با مرغ هوا چکار داری |
گر نافۀ مشک دارد آهو | تو نافۀ مشکبار داری |
با آهوی وحشیت چکار است | چون آهوی پر خمار داری |
ای قد چو سرو دلستانی | گر ماه به شاخسار داری |
ای ماه چو روی دلفریبی | بر سرو اگر قرار داری |
ای گل تو به عارضش چه مانی | او بی خار و تو خار داری |
از بیدل ناتوان چه خواهی | اکنون که چو او هزار داری |
در ویکیپدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۸:۰۶ (UTC)––––