مثنوی معنوی/دوم بار وهم افکندن کودکان استاد را کی او را از قرآن خواندن ما درد سر افزاید
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر سوم مثنوی (دوم بار وهم افکندن کودکان استاد را کی او را از قرآن خواندن ما درد سر افزاید) از مولوی |
' |
گفت آن زیرک که ای قوم پسند | درس خوانید و کنید آوا بلند | |
چون همیخواندند گفت ای کودکان | بانگ ما استاد را دارد زیان | |
درد سر افزاید استا را ز بانگ | ارزد این کو درد یابد بهر دانگ | |
گفت استا راست میگوید روید | درد سر افزون شدم بیرون شوید |