مثنوی معنوی/آشفتن آن غلام از نارسیدن جواب رقعه از قبل پادشاه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر چهارم مثنوی (آشفتن آن غلام از نارسیدن جواب رقعه از قبل پادشاه) از مولوی |
' |
این بیابان خود ندارد پا و سر | بیجواب نامه خستست آن پسر | |
کای عجب چونم نداد آن شه جواب | با خیانت کرد رقعهبر ز تاب | |
رقعه پنهان کرد و ننمود آن به شاه | کو منافق بود و آبی زیر کاه | |
رقعهی دیگر نویسم ز آزمون | دیگری جویم رسول ذو فنون | |
بر امیر و مطبخی و نامهبر | عیب بنهاده ز جهل آن بیخبر | |
هیچ گرد خود نمیگردد که من | کژروی کردم چو اندر دین شمن |