قانون راجع به جنگلها
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری سیزدهم | تصمیم‌های مجلس | قوانین و قراردادهای بین‌المللی مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری سیزدهم |
قانون راجع به جنگلها - مصوب ۱۷ دی ماه ۱۳۲۱
ماده اول - مراقبت در حفظ و احداث جنگلها و نظارت در بهره‌برداری آنها به عهده وزارت کشاورزی می‌باشد.
تبصره - مالکین جنگلهای خصوصی مکلفند دستورهای وزارت کشاورزی را برای حفاظت جنگلهای خود و تجدید جنگلهای از بین رفته و بهبودآنها رعایت و به موقع اجرا بگذارند.
ماده دوم - بریدن درخت از جنگل و تهیه هیزم و ذغال و تبدیل هر جنگل به زمین زراعتی اعم از اینکه جنگل ملک اشخاص یا دولت باشد بدون‌داشتن پروانه از وزارت کشاورزی ممنوع است. وزارت کشاورزی با در نظر گرفتن احتیاجات عمومی پروانه‌های لازم را به موقع صادر خواهد کرد.
تبصره ۱ - تهیه هیزم از درختها و شاخه‌هایی که وزارت کشاورزی برای مصرف سوخت مناسب می‌داند و به آگهی عموم خواهد رسانید برای‌مصرف محلی جنگل‌نشینان و ساکنین دهکده‌های مجاور نیازمند به صدور پروانه نیست.
تبصره ۲ - قطع درخت برای مصارف روستایی از قبیل خانه‌سازی - سدسازی - پادنگ - تلمبار - آبدنگ و سه‌پایه زنی و غیره ساکنین جنگل ودهکده‌های مجاور آن به میزانی که وزارت کشاورزی تعیین می‌نماید آزاد است مشروط بر اینکه قطع‌کنندگان قبلاً اظهارنامه به مأمورین جنگلبانی محل‌داده و با نظارت آنها اقدام به قطع درخت بنمایند.
تبصره ۳ - قطع اشجار در محوطه خانه‌های روستایی در حدود یک هزار و پانصد متر مربع برای ساکنین آزاد است.
ماده سوم - صدور پروانه قطع درخت در مرز جنگلها به عرضی که وزارت کشاورزی تعیین خواهد کرد و از یک کیلو متر کمتر نخواهد بود برای‌همیشه ممنوع است.
ماده چهارم - هر کس بر خلاف این قانون بدون پروانه وزارت کشاورزی درخت از جنگلها بیندازد به پرداخت جریمه از پنجاه و یک ریال تا پنج هزارریال و حبس تأدیبی از هشت روز تا دو ماه محکوم خواهد شد.
تبصره - مأمورین کشاورزی مکلفند پس از وصول اظهارنامه و تقاضای پروانه برای قطع درخت در ظرف پانزده روز رسیدگی نمایند و در صورت‌استحقاق پروانه لازم صادر کنند.
ماده پنجم - استفاده از درختهای افتاده جنگل برای مالکین آنها پس از معاینه و گواهی مأمور جنگلبانی مجاز است و مأمور موظف است پس ازوصول اظهارنامه در مدتی که زیاده از پانزده روز نباشد معاینه و گواهی دهد.
ماده ششم - هر کس جنگل یا قسمتی از آن را عمداً بسوزاند به حبس مجرد از دو سال تا ده سال محکوم می‌شود و اگر برای جنگل‌کاری یا تبدیل‌جنگل به زراعت یا هر اقدام دیگری سوزانیدن جنگل ضرورت داشته باشد اجرای آن منوط به اجازه وزارت کشاورزی یا رؤسای کشاورزی خواهد بود.
ماده هفتم - هر کس از روی بی‌احتیاطی مرتکب عملی شود که در نتیجه آن جنگل آتش بگیرد به حبس تأدیبی از دو ماه تا یک سال محکوم خواهدشد.
ماده هشتم - در مواقع آتش‌سوزی جنگلها کلیه مأمورین دولت و اهالی که در نزدیک آن محل باشند موظف به کمک در آتش نشانی هستند.
ماده نهم - هر کس به واسطه اعمالی مانند کت زدن یا پی زدن درخت یا روشن کردن آتش در تنه درخت و غیره سبب خشکانیدن درختهای جنگل‌شود به حبس تأدیبی از هشت روز تا دو ماه و به پرداخت غرامت از پنجاه و یک تا سیصد ریال به خزانه دولت برای هر درختی که خشکانیده باشدمحکوم خواهد شد.
ماده دهم - قطع شاخه‌های بزرگ درختهای جنگل به جز در مواردی که این قانون استثناء کرده‌است ممنوع است و متخلف به پرداخت دو تا پنج‌ریال به خزانه دولت برای هر شاخه‌ای که بریده‌است محکوم خواهد شد.
تبصره - شاخه بزرگ شاخه‌ای است که قطر آن در محل اتصال به تنه درخت بیش از هشت سانتیمتر باشد.
ماده یازدهم - در جنگلهایی که سوخته و یا از آنها بهره‌برداری شده و به موجب آگهی منتشر از طرف وزارت کشاورزی حدود آنها معین گردیده‌چرای دام تا مدتی که وزارت کشاورزی مقتضی بداند و آگهی نماید ممنوع است متخلف به پرداخت غرامت از پنجاه و یک تا پنج هزار ریال به خزانه‌دولت محکوم خواهد شد.
ماده دوازدهم - نسبت به بزه‌های مذکور در این قانون مأمورین جنگلبانی وزارت کشاورزی جزء ضابطین دادگستری به شمار آمده و گزارش آنهامطابق تکلیفی که در فصل دوم از باب یکم قانون آیین دادرسی کیفری معین شده معتبر خواهد بود.
تبصره - در صورتی که گزارش مأمورین بر خلاف واقع و برای نفع شخصی یا اعمال غرض بوده باشد مأمور گزارش دهنده به دو برابر کیفر جرمی که‌موضوع گزارش خلاف واقع بوده‌است محکوم خواهد شد.
ماده سیزدهم - هر گاه مأمورین جنگلبانی در اجرای مقررات این قانون و آیین‌نامه‌های مربوطه مراقبت کامل ننمایند و متخلفی از مقررات این قانون‌را تعقیب نکنند به حبس تأدیبی از یک ماه تا سه ماه محکوم خواهند شد.
ماده چهاردهم - آیین‌نامه‌های مربوط به اجرای این قانون را وزارت کشاورزی تهیه و پس از تصویب هیأت وزیران به موقع اجرا خواهد گذارد وزارت‌کشاورزی مجاز است که به متخلفین از مواد آیین‌نامه‌های این قانون تا مدتی که مقتضی بداند پروانه قطع درخت ندهد.
ماده پانزدهم - مواد ۲ و ۴ و ۱۰ این قانون در حوزه‌هایی که وزارت کشاورزی اجرای آن را لازم بداند یک ماه پس از آگهی در هر حوزه قابل اجرااست.
ماده شانزدهم - هیچیک از مأمورین جنگلبانی حق نخواهند داشت مستقیماً یا به واسطه دیگری به معاملات بازرگانی چوب مبادرت کنند - اقوام‌طبقه اول و دوم آنها نیز مشمول این حکم خواهند بود.
ماده هفدهم - در جنگلهایی که اقدام به بهره‌برداری و قطع اشجار می‌شود مالکین باید مطابق دستور وزارت کشاورزی درخت کاری نمایند و نیز درجنگلهای دولتی و بلا صاحب دولت مستقیماً مکلف به انجام مقررات این ماده می‌باشد.
ماده هیجدهم - مقررات کیفری دیگری که مخالف با مقررات کیفری مذکور در این قانون باشد در مورد جرائم مذکوره در این قانون بی اثر است.
این قانون که مشتمل بر هیجده ماده‌است در جلسه هفدهم دی ماه یک هزار و سیصد و بیست و یک به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری