قانون تعیین تکلیف دعاوی موجوده بین اتباع ایران و اتباع خارجه در محاکمات و کارگذاریهای وزارت امور خارجه
قانون تعیین تکلیف دعاوی موجوده بین اتباع ایران و اتباع خارجه در محاکمات و کارگذاریهای وزارت امور خارجه مصوب ۲ خرداد ماه ۱۳۰۸
ماده اول - کلیه دعاوی موجوده بین اتباع خارجه و اتباع ایران که در تاریخ بیستم اردیبهشت ۱۳۰۸ از طرف محاکمات وزارت امور خارجه و یا ازطرف حکام ایالات و ولایات نسبت به آنها حکم لازم‌الاجراء صادر نشده‌است باید به محاکم صلاحیتدار عدلیه احاطه شود. ماده دوم - نسبت به دعاوی مذکوره در ماده فوق به طریق ذیل رفتار خواهد شد: الف - دعاوی که در مرحله ابتدایی تحت رسیدگی است به تناسب صلاحیت به محکمه صلحیه یا ابتدایی و یا تجارت رجوع خواهد شد ولی هرگاه در ضمن رسیدگی بدوی محاکمات وزارت امور خارجه و کارگذاریها و یا حکام ایالات و ولایات قراری از قبیل قرار تحقیقات محلی و یا ارجاع به‌حکمیت و غیره صادر نموده باشند آن قرار به قوت خود باقی مانده و محاکم عدلیه به آن ترتیب اثر خواهند داد. ب - دعاوی که در مرحله استینافی است به محکمه استیناف تهران احاله شده و در محکمه مزبوره با رعایت قسمت اخیر ماده یک رسیدگی‌خواهد شد. ماده سوم - احکام صادره در موضوع دعاوی مذکوره در دو ماده فوق به همان طریق و در همان مواردی که مطابق اصول محاکمات حقوقی مقرراست قابل استیناف و تمیز و یا فقط قابل تمیز خواهد بود. این قانون که مشتمل بر سه ماده‌است در جلسه دوم خرداد ماه یک هزار و سیصد و هشت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. رییس مجلس شورای ملی - دادگر