قانون تعیین تکلیف دعاوی موجوده بین اتباع ایران و اتباع خارجه در محاکمات و کارگذاری‌های وزارت امور خارجه

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هفتم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری هفتم

قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری هفتم

قانون تعیین تکلیف دعاوی موجوده بین اتباع ایران و اتباع خارجه در محاکمات و کارگذاریهای وزارت امور خارجه - مصوب ۲ خرداد ماه ۱۳۰۸

ماده اول - کلیه دعاوی موجوده بین اتباع خارجه و اتباع ایران که در تاریخ بیستم اردیبهشت ۱۳۰۸ از طرف محاکمات وزارت امور خارجه و یا ازطرف حکام ایالات و ولایات نسبت به آنها حکم لازم‌الاجراء صادر نشده‌است باید به محاکم صلاحیتدار عدلیه احاطه شود. ماده دوم - نسبت به دعاوی مذکوره در ماده فوق به طریق ذیل رفتار خواهد شد: الف - دعاوی که در مرحله ابتدایی تحت رسیدگی است به تناسب صلاحیت به محکمه صلحیه یا ابتدایی و یا تجارت رجوع خواهد شد ولی هرگاه در ضمن رسیدگی بدوی محاکمات وزارت امور خارجه و کارگذاریها و یا حکام ایالات و ولایات قراری از قبیل قرار تحقیقات محلی و یا ارجاع به‌حکمیت و غیره صادر نموده باشند آن قرار به قوت خود باقی مانده و محاکم عدلیه به آن ترتیب اثر خواهند داد. ب - دعاوی که در مرحله استینافی است به محکمه استیناف تهران احاله شده و در محکمه مزبوره با رعایت قسمت اخیر ماده یک رسیدگی‌خواهد شد. ماده سوم - احکام صادره در موضوع دعاوی مذکوره در دو ماده فوق به همان طریق و در همان مواردی که مطابق اصول محاکمات حقوقی مقرراست قابل استیناف و تمیز و یا فقط قابل تمیز خواهد بود. این قانون که مشتمل بر سه ماده‌است در جلسه دوم خرداد ماه یک هزار و سیصد و هشت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - دادگر