عطار (غزلیات)/هر آن دردی که دلدارم فرستد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (هر آن دردی که دلدارم فرستد) از عطار |
' |
هر آن دردی که دلدارم فرستد | شفای جان بیمارم فرستد | |
چو درمان است درد او دلم را | سزد گر درد بسیارم فرستد | |
اگر بی او دمی از دل برآرم | که داند تا چه تیمارم فرستد | |
وگر در عشق او از جان برآیم | هزاران جان به ایثارم فرستد | |
وگر در جویم از دریای وصلش | به دریا در نگونسارم فرستد | |
وگر از راز او رمزی بگویم | ز غیرت بر سر دارم فرستد | |
چو در دیرم دمی حاضر نبیند | ز مسجد سوی خمارم فرستد | |
چو دام زرق بیند در برم دلق | بسوزد دلق و زنارم فرستد | |
چو گبر نفس بیند در نهادم | به آتشگاه کفارم فرستد | |
به دیرم درکشد تا مست گردم | به صد عبرت به بازارم فرستد | |
چو بی کارم کند از کار عالم | پس آنگه از پی کارم فرستد | |
چو در خدمت چنان گردم که باید | به خلوت پیش عطارم فرستد |