رضا شاه بزرگ - راه‌ها و پل‌ها و بندرهای ایران
تا پیش از سال ۱۳۰۰ بیشتر شهرهای کشور ایران با راه‌های کاروان‌رو به یکدیگر پیوند داشت. راه شوسه در ایران نام ناشناخته‌ای بود، تنها چند راه در ایران وجود داشت که ناقص بودند و از سوی شرکتی یا کسانی باز شده بودند. همین راه‌های کم در زمستان بسته می‌شد و درازای راه‌هایی که وجود داشت از سه هزار کیلومتر بیشتر نبود. با نخست وزیر رضا خان پهلوی و فرمانده کل قوا همه راه‌هایی که امتیاز آن به شرکتی یا کسی داده شده بود زیر سرپرستی دولت شاهنشاهی درآمد. با بنیان وزارت طرق و شوارع ساختن راه‌های کشور، اهمیت اقتصادی آن و نقش راه‌ها در عمران کشور روشن شد. بازسازی راه‌ها و ساختن و راه‌های نوین از این زمان آغاز شد. برای اینکه مانند دوره سلطنت قاجاریان مغولان بیگانه بر کشور ایران که برای هر کاری امتیاز به روسیه و انگلیس می‌دادند و خود از آنان پول می‌گرفتند و در جیب خود می‌گذاشتند، رضا شاه بزرگ دستور داد که از سال ۱۳۰۴ دانشجویان ایرانی برای یادگیری رشته‌های گوناگون مهندسی راه به اروپا فرستاده شوند. با گشوده شدن راه آهن سراسری و راه‌های نوین ایران همه کارشناسان و کارگران دوره دیده و آزموده ایرانی بودند.
هر گونه راه و یا پل راه آهن رو و یا پل ماشین رو بر پایه بهترین نمونه کشورهای غربی در ایران ساخته شد و با بهترین مصالح ساختمانی. پل‌های سنگی - بتونی و فلزی یکی پس از دیگری در ایران ساخته شد و هم چنین دگرگون ساختن روش ساختن راه‌های شوسه کع با خاک و شن ساخته می‌شد مورد بررسی قرارگرفت.