دیوان فخر شیرازی/گــوشــۀ ابــرو

دیار دوست

گوشۀ ابرو
از فخر شیرازی

فرقت ایّام

نقاش صنع نقش او از بس نکو ببست		شد محو در جمال وی و دل بر او ببست
دل داشت آرزو و تمنّای بی شمار		شوق وصال او درِ هر آرزو ببست
تا خلق را به مهر رخش آزمون کند		آن مه نمود گوشۀ ابرو و رو ببست
از زلفکان غالیه فامش گره گشود		دست عبیر و مشک به رنگ و به بو ببست
می گفت هر کسی سخنی از دهان او		بگشود لب به خنده و درِ گفتگو ببست
دل در میان خون جگر غوطه زد بسی		عزم صلوة وصل مگو بی وضو ببست
هر کسی که کرد جرعه ای از جام عشق نوش		بی شک ز هوش رفت و دم از های و هو ببست
غیر از یک آرزو که بدان زنده جان فخر		در های آرزو به دل از چارسو ببست

***

منوی ناوبری