دیوان شمس/گیرم که بود میر تو را زر به خروار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (گیرم که بود میر تو را زر به خروار) از مولوی |
' |
گیرم که بود میر تو را زر به خروار | رخساره چون زر ز کجا یابد زردار | |
از دلشده زار چو زاری بشنیدند | از خاک برآمد به تماشا گل و گلزار | |
هین جامه بکن زود در این حوض فرورو | تا بازرهی از سر و از غصه دستار | |
ما نیز چو تو منکر این غلغله بودیم | گشتیم به یک غمزه چنین سغبه دلدار | |
تا کی شکنی عاشق خود را تو ز غیرت | هل تا دو سه ناله بکند این دل بیمار | |
نی نی مهلش زانک از آن ناله زارش | نی خلق زمین ماند و نی چرخه دوار | |
امروز عجب نیست اگر فاش نگردد | آن عالم مستور به دستوری ستار | |
باز این دل دیوانه ز زنجیر برون جست | بدرید گریبان خود از عشق دگربار | |
خامش که اشارت ز شه عشق چنین است | کز صبر گلوی دل و جان گیر و بیفشار |