دیوان شمس/کسی که عاشق آن رونق چمن باشد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (کسی که عاشق آن رونق چمن باشد) از مولوی |
' |
کسی که عاشق آن رونق چمن باشد | عجب مدار که در بیدلی چو من باشد | |
حدیث صبر مگویید صبر را ره نیست | در آن دلی که بدان یار ممتحن باشد | |
چو عشق سلسله خویش را بجنباند | جنون عقل فلاطون و بوالحسن باشد | |
به جان عشق که جانی ز عشق جان نبرد | وگر درونه صد برج و صد بدن باشد | |
اگر چو شیر شوی عشق شیرگیر قویست | وگر چه پیل شوی عشق کرکدن باشد | |
وگر به قعر چهی درروی برای گریز | چو دلو گردن از او بسته رسن باشد | |
وگر چو موی شوی موی میشکافد عشق | وگر کباب شوی عشق باب زن باشد | |
امان عالم عشقست و معدلت هم از اوست | وگر چه راه زن عقل مرد و زن باشد | |
خموش کن که سخن را وطن دمشق دلست | مگو غریب ورا کش چنین وطن باشد |